Yere bakan gözlerimden mazi doldu bu kaderime Bir rûya gibiydi güzelliğin çöktü üzerime Zaman aramızda kaldı artık yaşanır sevgilerde Hayatı yenilerde yaşar engeller acılarla, düşler doludizgin eskilerde Yumduğun o gözlerin bir türlü çıkmaz içimden Elbet çıkarsın bir gün sende bu bedenimden Tertemiz hayaller tükenmez hasret ve kederden Unutamaz ki bu Can seni senden, kendimden, bu dünyadaki her şeyden Üzerimde bir sevda bulutu; geceyi çevirdi gündüze Elimde kalan son bir umudu atıverdiler denize Sensizliğin sayısı aklımda sanki bir bilmece Hapis kalan sade ben miyim? Kuşlar bile uçamıyor ayaklarına birer kelepçe Benim yaşayan yanımsın şimdi yağmurla yarışan Sevdiğim şarkıda nakarat, burada büyük bir kahraman Yanık bir türkünün notalarında sana olan duygular Satır satır yazılmış vedalar ve son kahkahasında bendim o ağlayan Karanlığın içinden koşuyorum hızlıca sana doğru Başlangıçları bitişinden yakalıyorum yokluğunu Karanlık gecelerde sevdim, hep mavi hayallerim oldu Ayrılığı gösteriyor şimdi; çünkü sana kurulu bütün saatlerim durdu Hiç varamadım farkına, düşünmedim ki yarını Uzağı taşıyamadım, şimdi çekiyorum iste kahrını Yeni acılar taşıyorum, dünde kalan göz yaşlarını Mutluluğu satıyorum zararına, kaldır üstümden parçalayan o bakışlarını Vermeden alamazsın mutluluğu, vardır her şeyin bedeli Var edemezsin ki yokluğu, bulunmaz bıraktığın gibi Sensizliğin ölüm olduğunu çözdüm ve anladım ki Söndürmeye yetmez artık aşkım, içimde yanan bu sıcak alevleri Maddeler halinde erimiş, yalana inanmış düşlerim Hep yanlış yerlerde yönüm; sana dönük seni beklerim Bedenimi savuran rûzgarlara karşı gelirim Suçsuzluk hüküm giymiş tüm sevgilerde, ..ama ben yine de sadece seni isterim.. Çek gözlerini, hiçbir şeyin kalmasın Al yarıda böldüğün uykuları da kalbim bir daha gelecek sanmasın Kilitlensin kelimeler, cümleler tamamlanmasın Ne gerek var sözlere; seninle başlayan şiirlerim yarım kalsın Sen gidiyorsun ya gökler ağlasın, yıldızlar düşsün yeryüzüne Hatıraların çıkmasın gün yüzüne… Aklımda bir tek adın kalsın…