(Uzun türkü sözü: Canfer Balçık)
Felek verir suflesini*/
Söyler yeni adresini/
Keser birden nefesini/
Ne dost kalır ne post kalır//
Ömür potasında erir/
Hakk emri yerine gelir /
Felek seni senden alır/
Ne dost kalır ne post kalır//
Daha varmadan akşama /
Uyulur genel nizama/
Pabuçlar atılır dama/
Ne dost kalır ne post kalır//
Kapanır aniden çağın/
Tahta kurulur çırağın/
Topraktır en son durağın/
Ne dost kalır ne post kalır//
Birkaç dem ağıt yakılır/
Birkaç öykü anlatılır /
Resmin duvara asılır/
Ne dost kalır ne post kalır//
Hesaplar yapılır ilkin/
Bölüşülür malın, mülkün/
Kurutulur soyun, kökün/
Ne dost kalır ne post kalır//
Şeytan yutturur kancayı/
Herkes terkeder obayı/
Yosunlar kaplar bacayı/
Ne dost kalır ne post kalır//
Herkes gider pazarına/
Üç beş fazla yazarına /
Uğramazlar mezarına/
Ne dost kalır ne post kalır//
Mülkü* bir deniz sandıysan/
Aldatarak kazandıysan/
Kul hakkıyla uzandıysan/
Ne dost kalır ne post kalır//
Var mı çibanın değeri?/
Gecikmeden vur neşteri/
Ölümden daha beteri/
Ne dost kalır ne post kalır //
Mizanda fayda yok yârdan/
Anadan, evlâttan, maldan/
Göçüp gidince diyardan/
Ne dost kalır ne post kalır//
Dilim özümden söyler ki/
Akıl başa gelir belki/
Kümese girince tilki/
Ne dost kalır ne post kalır//
Sözü böyle bağlamalı/
Halimize ağlamalı/
Bu gerçeği anlamalı /
Ne dost kalır ne post kalır///
*sufle: unutulan söz veya tümceyi kulağa fısıldama
*mülk:devlet
