(Canfer BALÇIK; 26 KITA/ İstanbul Şivesi)
Sabah erken kalkacak
İnekleri sağacak
Yemek hazırlayacak
Bir kız lazımdır bana
On çocuk doğuracak
Onları doyuracak
Hepsini okutacak
Bir kız lazımdır bana
Gübreyi küreyecek
Tarlayı belleyecek
Tohumları ekecek
Bir kız lazımdır bana
Örmesini bilecek
Dikmesini bilecek
Gülmesini bilecek
Bir kız lazımdır bana
Dört saat yürüyecek
Yapraklar toplayacak
Kofinle* taşıyacak
Bir kız lazım lazımdır bana
Odunları kıracak
Sobaları kuracak
Lambaları yakacak
Bir kız lazımdır bana
Hamuru yoğuracak
Yufkaları açacak
Yoğurt mayalayacak
Bir kız lazımdır bana
Konuk ağırlayacak
Etrafı paklayacak
Yayığı da vuracak
Bir kız lazımdır bana
Suyumu getirecek
Yatakları serecek
İşveyi de bilecek
Bir kız lazımdır bana
Çayırları biçecek
Otları kurutacak
Sırtında taşıyacak
Bir kız lazımdır bana
Komşuluğu bilecek
Irgatlığa gidecek
Emeği bölüşecek
Bir kız lazımdır bana
Mısırı toplayacak
Ambarda kurutacak
Değirmene gidecek
Bir kız lazımdır bana
Elbise yamayacak
Çamaşır yıkayacak
Sığırlar otlatacak
Bir kız lazımdır bana
Karları kürüyecek
Yük ile yürüyecek
Türküler söyleyecek
Bir kız lazımdır bana
Meyveler toplayacak
Turşuları kuracak
Ağaçlar budayacak
Bir kız lazımdır bana
Dipten tarla başına
Toprağı taşıyacak
Sırtımı kaşıyacak
Bir kız lazımdır bana
Dişinden arttıracak
Lezzetler tattıracak
Yuvalar kurduracak
Bir kız lazımdır bana
Modayı bilmeyecek
Tatile gitmeyecek
Bir şey istemeyecek
Bir kız lazımdır bana
Sözümü dinleyecek
Yolumu gözleyecek
Kapıda bekleyecek
Bir kız lazımdır bana
Kusurumu görmeyen
‘Neredeydin?’ demeyen
Ben yemeden yemeyen
Bir kız lazımdır bana
Suratını asmayan
Bana ‘ters ters’ bakmayan
Fazla ‘dırdır’ yapmayan
Bir kız lazımdır bana
Kışlıkları yığacak
Yaşlılara bakacak
Dilini bağlayacak
Bir kız lazımdır bana
Uşaklar; bu sözlerim
Bir şey hatırlattı mı?
Çok gerilere gidip
Sizleri ağlattı mı?
Herkes, ‘kendi kendinin’
Çeksin kulaklarını
Böyle bir kızı bulan
Öpsün ayaklarını
‘Kul Canfer’im; bu defa
Yazdım eski zamanı
Öyle hızlı geçti ki
Görünmüyor dumanı
Üç buçuk saat oldu
Bir şey dersin, ne dersin?
Hadi bana eyvallah
Yazdım; aldım hevesim
*kofin: Yaprak taşımada kullanılan büyük sepet
(Canfer BALÇIK; 22.01.2024/ saat: 03:00-06:30/ İstanbul)
