(ÖMRÜNÜ MİLLET ÖMRÜNE VAKFEDENLER İÇİN)
Yarım asır; yârdan, sıladan ırak /
Bir elimde tohum, bir elde orak/
Koştum koşuşturdum, yoktu dur durak/
İşte böyle; kendim oldum, ben oldum. //
Köprü oldum, kale oldum, sel oldum/
Fırat oldum, Dicle oldum , Nil oldum /
Hakkınca söyleyen, duru dil oldum/
İşte böyle; kendim oldum , ben oldum.//
Nice diyarları gezdim, dolaştım/
Ateş oldum, volkan oldum, dağlaştım. /
Nefsim ile savaşarak saflaştım./
İşte böyle; kendim oldum , ben oldum.//
Korkanı, tırsanı , kaçanı gördüm/
Müritler eliyle uçanı gördüm /
Yolumu, izimi hep kendim ördüm/
İşte böyle; kendim oldum, ben oldum//
Seçerek severim ümmetten dostu/
Gardımı alırım, var ise kastı/
Yâren eyvanında sererim postu/
İşte böyle; kendim oldum, ben oldum//
Sevgi ağır gelir; tasaya, yasa/
‘Umutla, inançla’ doludur kasa/
Her kıssadan biraz alırım hisse/
İşte böyle; kendim oldum, ben oldum//
Yiğidin ışığı, alevi sönmez /
Memleket dardayken, tenhada sinmez/
Hesap görülmeden öfkesi dinmez/
İşte böyle; kendim oldum, ben oldum///
(Canfer BALÇIK; 08.08.2023/KİEV)
