(Güfte:Canfer Balçık)
Gözlerim geceyle dost, saçlar erken ağardı/
Zaman seninle durdu, yokluğun derde saldı/
Ömrümün heybesinden; dökülse de mevsimler/
Gönlümün yelkovanı, sende takılı kaldı//
Bilir misin, sensizlik; ömrümden neler çaldı?
Yalnız kameri* değil, güneşimi apardı/
Köküm, havam, cansuyum, meğer yalnız senmişsin/
Güz mevsimi gelmeden; yapraklarım sarardı//
Umut denen merhemle, yaralarım sağaldı*/
Sevdam; zamana inat, genç kalmayı başardı/
Bir çay kaşığı kadar, kum var kum saatinde/
Düşte ya da gerçekte; uğra; zaman daraldı///
*kamer: Ay
*sağalmak: iyileşmek