Dilde devranın türküsü
Islık en güzel çalgısı
Yoktu gelecek kaygısı
Mutluydum ben bizim köyde
Sırtımızda kara önlük
Bir dilim, bir meyve; günlük
Ordaydı sultanlık, hanlık
Diriydim ben bizim köyde
Ahşap bir yer sofrasında
Hoş sobetin sefasında
Tam ocağın karşısında
Kutluydum* ben bizim köyde
Söylediği her söz ferman
Koca bir dağ; çare, derman
Babam cengaver Süleyman
Güçlüydüm ben bizim köyde
Ekiliydi her karışı
Yoktu emsali, benzeşi
Herkes herkesin kardeşi
İriydim ben bizim köyde
Mesireler, o yaylalar
Karpuz çatlatan o sular
Çat kapı gelen komşular
Zengindim ben bizim köyde
Güne erkenden başlardık
Uzanan eli tutardık
Hemen imdada yeterdik
Doruydum* ben bizim köyde
Bilmezdik haset, şirreti*
Stres denen o illeti
Eksilmezdi bereketi
Doygundum* ben bizim köyde
Öksüz, hissetmezdi öksüz
Yetimler kalmazdı köksüz
Kalpler tertemiz , mühürsüz
Duruydum ben bizim köyde
Kem* çoğaldı, günah arttı
Nice kervan kondu , göçtü
Gör; kantar neleri tarttı
Adildim* ben bizim köyde
Canfer der; elginim* elde*
Akıp gideriz bir selde
Beyanı mızrapta, telde
Tuluydum* ben bizim köyde
*kutlu: uğurlu
*doru: gövdesi kızıl, bacakları ve yelesi kara at
*kem: kötü, kötü gözle bakmak
*şirret:geçimsiz, kavgacı
*doygun: her ihtiyacı karşılanmış
*adil:adaletli olan, hakkı gözeten
*elgin:yurdundan ayrılmış
*el:gurbet, yabancı
*Tulu: (Güneş için) doğma, doğuş
