(Türkü sözü: Canfer Balçık)
‘Ha bugün ha yarın, öbürgün derken/
Devran; eritip de ömrü harcarken /
‘Bunda da hayır var !’ ; ‘Ha gayret!’ derken/
Bir yüzün yolunda, bini tükettik//
Eskiyi yamadık, doldurduk boşu /
Düzde koşmak varken; seçtik yokuşu/
Yaş odunlar ile yaktık ateşi/
Üfleye üfleye , közü tükettik//
Biz çıktık meydana, el attı nara/
‘Parsa toplanırken’, geçtik kenara/
Dinmedi fırtına, dinmedi bora/
Bahar’ın peşinde, Yaz’ı tükettik//
El küp doldururken, biz yorduk kafa/
Tehlike anında, geçtik ön safa/
Biz ekmek ararken; dağ olmuş tufa*
Söylene söylene, sözü tükettik //
Kolayı görmedik, alıştık zora/
Bilmem ki; isyanım geçer mi hora*/
Şimdi veda vakti; yelkenler fora*!/
Cefayı çoğalttık; ömrü tükettik///
*tufa: haksız kazanç
*hora geçmek:beğenilmek, işe yaramak
*yelkenler fora!: yelkenleri aç!
