Özlersin ya hani. Gelmeyeceğini bile bile. Olmayacağını bile bile. Yinede özlersin. Hem bundan kime ne dersin. Kendini kandırmak istersin. 'Bir gün özlemekten yorulmayı bekleyene kadar özleyeceksin' der kendi kendine, hiç yorulmayacağını bile bile..
Özlemler, yaşanılmışların toplamından ziyade az ve etkili her anın bir nedenidir sadece. Çok sevmek gerekir mi özlemek için? Hayır. Sadece sevgiden değil özlemler, anlık huzur, doyurucu paylaşımlar, hoş sohbetler gibi insani duyguları tatmin etmiş her şey nedeni olabilir.
Özlenen değerlidir özleyende. Öyle kalsın istenir hiç görüşülmezse bile. Çünkü nefretin ya da öfkenin beslemesini istemeyiz özlemleri. Evet, nefret veya öfke de engel değildir özlemeye. Ama en tehlikeli süreci yaratır.
Bir çok zamanda elde etmediğin en saf duygularınla beslediğin hayallerindir. Ben doğmamış çocuklarımı özlüyorum bazen, hiç yaşamadığım,bilmediğim aşkımı.
Ve oldukları zaman olan süreci özleriz, hedefe ulaştığımız zaman ki süreci, ilişkiler ilerlediği zaman; ilk hallerini, yaşımız geçtiği zaman; gençliğimizi, evli isek bekarlığımızı vs vs .Sınırı ve adı yok özlemlerin. Şiddetli, iyi ve kötü hisleri barındırabilir de içinde.
Ama kişiler için en acı vereni sanılan aksine en arınmış duygulara vesile olacak o uyanış anına kadar özlem devam eder.
Özlem ne olunca biter? Bir sevgiliyi biten bir ilişki sonrası özlemek en bahtsız durumdur. Erkek içinde kadın içinde. Özellikle kötü vesilelerle bitmişse.
Ben bu tarz özlem hariç her özlemi olumlu görüyorum. O nedenle tek olumsuz özlem duygusu ile yazıma final yapıyorum.
Senden ayrılan, senden giden gittiği yerde senden daha mutlu değildir. Sen daha mutlusundur . Çünkü asalet ve aşk sendeydi hep.
O senden sonra, sadece attan inip eşşeklere binecektir.
Çünkü sen hep değerliydin ve hep değerlisin. Hayatına dön bak. Kim ilerliyor sen mi o mu?
O halde arın, en kirli duygularından. Yolun açık, ışığın bol. Artık geri çekme hiç bir zaman kendini ikinci el duygularla.
Önünde en genç , en temiz ve en seven aşk bekliyorken.