(Güfte: Canfer Balçık/ Kayıplarına üzüntüden, demans ve alzheimer hastalığına yakalanmışlara ithafen yazılmıştır)
Al bayrak başucumda, bir mendil avucumda/
Gözüm gibi korurum, yâr kokusu var diye/
Saat başı, el sallar, bir türkü tuttururum/
Olur ya; o yâr görür, sesimi duyar diye//
Her yere haber saldım, tarif ettim, yol çizdim/
Belki izimi görür, birine sorar diye/
Gölgesini görürüm, her şekilde, her fonda/
Kulağım telefonda; ansızın arar diye//
“Kapıya bak, yar gelmiş!” dilimde yedi hece/
Eşikte bağdaş kurdum, kapımı çalar diye/
Ansızın yola düşer, dere tepe yürürüm/
Umulmadık bir yerde, yolumuz çatar diye//
(Nakarat)
Yokluğu bir cehennem, devasız bir illetmiş/
Kınamayın; “Yâr yoksa, yokmuş aklın yarısı”/
Yâr Yaradan, yâr vatan, yâr evlât, yâr sevgili, /
Yâr koca bir dünyaymış, anlamsızmış gayrısı///
( Canfer Balçık; 06.10.2020)
