Kolun, kudretince yüklen her yükü
Yolun düze çıksın; doğruya, hoşa
Hakkın peşine düş, gözle, kovala
Bu dünyan, yok yere, gitmesin boşa
Vicdanına danış, aklını yokla
Kurtul karanlıktan, geç biraz loşa*
Bir düşkünü kaldır, bir gönül fethet
Yetimin, öksüzün saçını okşa
Asalak, yalaka, düzenbaz olma
Sen sana yetersin; kendini yaşa!
‘Fanilere* tapmak’ Hakk’a isyandır
Şirk koşma Allah’a; tövbe ve haşa!
“O ne der?”, "Bu ne der?”, "Hoşa gider mi?”
Budur benliğini getiren tuşa
“Kendine değil de, ele* güvenmek!”;
Musibetler* bundan geliyor başa
Fayda yok kimseden, yardan, gardaştan;
Azrail gelip de, çökünce döşe*
Gelmiyor seninle; makam, mülk, eş, dost.
Bir tutam pamuktur eklenen naaşa*
(Canfer Balçık; 30.05.2020)
Yaş döş arş iş eş
*loş: yarı aydınlık
*fani:ölümlü
*el:yabancı
*musibet: beklenmedik zamanda gelen kötülük
*döş:bağır,göğüs
*naaş: ceset
