Yaban eller Firdevs* olsa,
Gökten yağsa, seni bulsa
Bütün dağlar düze gelse
Yolunda; karınca fildir
Ölçülemez pahan olsa
Dolan, taşan sana kalsa
Alevlerin arzı sarsa
Arda kalan yalnız küldür.
Öksüzsün yarsız, sılasız
Kordasın, hiç fasılasız
Azrail gelir apansız
Elde gözyaşların Nil’dir
Kırgın, küskünsen feleğe
Kaya düşmüşse eleğe
Kan damlamışsa çömleğe
İnciten har* değil, güldür.
Akıl varken başta, serde
Yar eli elde, böğürde
Göz göze, o son seherde
En son murada naildir.
*Firdevs: Cennet bahçesi
*har: diken, ateş
*nail olmak: ermek, amacına ulaşmak
