Ehliyetin kullanımında önşart sayılması gereken Sağlıklı Psikolojiye sahip miyiz?
Trafik Kurallarına uyuyor muyuz?
Kaza oranımızın farkında mıyız?
Yayaların da Trafik Kuralı İhlali yaptığını biliyor muyuz?
Alkollü Sürücülerin kaza azmettiriciliğinde oluşan vahşetleri unutuyor muyuz?
Soru çok da, yeterli önlem ve biliçli toplum eksiğimizi farketmemiz önemli! Olay olmadan konu işlemeyen bir Milletiz.
İstanbul'un trafiği, biraz da İstanbul psikolojisi ile ilişkili.. Büyük Şehir, büyük sorunlar ile mücadele anlamına geliyor. Her gün rutin bir yolculuk. Okul-Ev-İş! Korna sesleri, uyumsuz sürücüler, kararsız yayalar derken gün içinde İstanbul Psikolojisini hayal edebiliriz. Hayalden öte birçoğumuz da yaşıyoruz aslında...
Trafik Kurallarına Uymak bir Medeniyettir. Bu gerekli medeniyet, bir ülkenin aynı zamanda toplum kalitesini de yansıtır.
Peki hangi yollar-zor yolculuktur?
Stres patlaması yaşanan yolun adına Minibüs Yolu diyebilir miyiz? Elbette diyebiliriz! Minibüs yolunda, Minibüs Şöförleri! Bir Meslektir, oldukça da stresli bir yolculuktan kazanır ekmeğini!.. Fakat, Trafiğin Kurallarına döner isek, her hareketi cezayı hakeden bir yapıda çalışır. Bir metrede bir durur. İndi-Bindi-İndi-Bindi yolculuğu, hat boyunca devam eder. Bazen, evde balkonunda oturan yolcuyu dahi almak için bekler, korna ile davet eder.. Kaldırımda duruyor isen, binmek zorundasındır, ille de ısrarcıdırlar. Kusur tek taraflı da değil! Yolcular da bir adım yürümek istemez. Yarım metre sonra inmek ister. Özet ile, yolculuğun tarifi yok, hizmet ise yolcuya özeldir...
Toplu Taşıma araçlarından Metro, Metrobüs, Otobüs ve Tren durağı dışında durmaz. Kalabalıkta yolcu isen, birçok sıkıntısı da var. Yazın ayrı, kışın ayrı.. Ama durağı var! Minibüste ise durak yok, sınır yok! Metreden santimetreye indirimli bir yolculuk.
Saygılısı da var, saygısızı da.. Her gün kullanan yolcu için, her gün yeni bir hikaye..
