Toplumun sorunları birer “aşıdır.”
Bu aşı bireylerde; toplumun sorunlarına karşı oluşan duyarlılıktır.
Gençlik dönemlerinde yapılır.
Bireyler toplum sorunlarına karşı duyarlı oldukları zaman,
Yüreklerinden bir “ nara çıkar,”
Bu nara; aşı iğnesinin girdiğini gösterir.
Bireylerin gösterdiği davranışlarında ki değişikliler aşının tuttuğunu gösterir.
Ve sonra toplumun dertleri ile yanmak,
“Dert edinmek” istiyorum der.
“Nara ve tavır” karaktere bir nakış gibi işlenir.
Toplumun sorunlarına duyarlı olmak demek,
Gençliğini, hayata” ön söz “yapma isteğidir.
Toplum çaresiz değildir,
Çare benim gençliğimde vücut bulmuştur.
Diyerek,
Haydi, “yürüyelim arkadaşlar!”
Diyerek aşılanır.
Benim görebildiğim kadarıyla, üç tür aşı vardır.
Kuşaksızların aşısı; “haydi yürüyün!” aşısı,
Y kuşağının aşısı; “ Haydi yürüyelim!” aşısı,
Z kuşağını aşısı ise “ siz bir yürüyün! Saracak mı?” aşısıdır…
Bu aşıların temeli” yürüyelim, dertler başım üstünedir. ”
Mesele “adam ve pancar” ayrımıdır.
Oysa yaşam ikiye ayrılır.
Önsöze yazılanlar ve diğerleridir…
Gençliğinizde, yani ateş gibi iken,
Toplumla aranıza mesafe koymuş birisi iseniz,
Yani kaybedeceklerinizin sayısı kendiniz ile sınırlı iken,
Tercihiniz temkinlilik olmuş ise,
Lütfen!
Sizin vaat ettiğiniz umut.
Kireç taşı sağlamlığındadır
Kendinizi ve toplumu kandırmayın.
Küçük bir öksürükte,
Yıkılır.
Size bağlanan umutlar.
Gençliğinde “Anarşist hayalleri” olanların teri,
Bize tutkunun toplum ile örtüşmesini sağlar.
İster metafizik,
İster materyalist olun,
Mesele değil,
“Toplumun biriciği düşünmektir.”
Taraf olmak,
Taraftar olmak değil,
Kendi rasyonel aklını oluşturmak,
Kişinin karanlık dehlizlerini aydınlatan.
Umut ışığı olmaktır.
Cesaret” genç iken ruhunuzu döller,
Döl tutar ise akıl ve cesarette yoldaşsınızdır.
Genç iken toplumun sorununu kendine dert edinmemiş biri,
Tuzu kuru iken,
Sizin derdinizi mi?
Dert edinecek…
İnandırıcı değil.
Keskin cümleler,
Keskin mizansenler,
Aşısızların kendine anlam bulmalarına,
Ve yer bulmaya çalışması içindir.
Sizi toplumun derdi değil,
Çıkmazınızdaki sokaklarda gezerken,
Yalnızlık dürtünüze toplumu kurban ettiğiniz,
Aşısız veya aşınız tutmadığı için,
Sözcüklerin anlamsızlaştığı yerler “siz siniz.”
Vakit geçtiği için,
Artık güvenilmezsiniz.
Toplum artık her cümlenin özgül ağırlığını ölçebiliyor.
Niceliğiniz çok,
Ama toplumda karşılık bulmak için,
“Anahtar niteliktir.”
Saygıyla…
