HACERÜ’L -  ESVED’İN  BA’ZI  PARÇALARI   İSTANBUL’A  GETİRİLDİ!...

Geçmişte  olduğu  gibi,   binâ’ye   mübaşeret  ve  dört  duvar  aynen  eskisi  gibi. Tecdid  olundu.  Ulemâ   ve   sulahâ  du’a  ve  sena  ederek  taşları  kendi  elleriyle   nakletmişlerdir.  Hacer-i  Esved’in  üst  tarafından  bir  parça  kırılmıştı.  Ta’mir  edildi,  muhâfaza  için    imal  edilen  bakır  zarfa  gümüş  kaplanmıp  altın  ile  yaldızlandı. Nihâyet,  duvarlar  örüldü   sakfı (  damı)  inşa  olundu.  Kapı  geçirildi, Ridası,(  astarı  ve  örtüsü)  örtüldü. “ Refea’llâhü  Kavâide’l-  Beyt” Ebced  Hesabıyla Ka’be-i  Muazzama’nın yenilenmesi  için  tarih  düşülmüştür. ( Hicrî, 1040)...    İmam-ı  Mâlik  Hazret’lerinin  fetvasında  bildirdiğine  göre  Beyt-i  Şerîf’in  ümera’nın  oyuncağı  olması  endişesi  olmasaydı,yenilemenin  Hıcr-ı  İsmail  Ka’be  dahiline  alınmak  suretiyle  kavâid-i  İbrahim  aleyhisselâm  üzere  icrası  temenni   edilirdi,  Peygamber’imizin  arzusu  da  yerine  getirilmiş  olurdu.

SİTÂRE-İ   ŞERÎFE = KA7BE  ÖRTÜSÜ:

Şârih   İbn-i   Battal’ın  İbn-i  Cüreyre’den  nakline  göre, ba’zı  ulemâ,  Beyt-i  Şerîf’e  ilk  kisve  giydiren  zât’ın  İsmail  aleyhisselâm  olduğuna  zâhib  olmuşlardır.  Mhammed  İbn-i  İshak  ise,  siyerinde, Yemen  tübba’larından,  “ Es’ ad  Ebû  Kerîb  namındaki  Tübba’  olduğunu  haber  verip  şöyle  izah  ediyor.  Es’ad  Ebû  Kerib  bir  kere  Mekke  canibine  seyahat  etmiş,  Mekke’de  amtı  gün  ikâmeti  esnasında  kurbanlar  kesmiş,  Mekke  halkına  dağıtmış,  fukara’ya  tasadduk  etmiş,  bu  ikameti  sırasında  bir  gece  rü’yasında  Beyt-i  Şerîf’e  kisve  giydirmiş,  Ferdası  gün  bu  rü’yasını  tahakkuk  ettirerek,  rü’yasında  gördüğü  kumaştan  Beyt’e  bir  kisve  geçirmiş.  İkinci  gece  muafir  denilen  kumaştan  bir  rida  giydirdiğini  rü’yasında  görmüş  gündüz  olunca   bunu  da  fi’î’len  yapmış,  üçüncü  gece  de  rü’yasında  câr  dediğimiz  yollu  bid    Bürde-i  Yemâniye  geçirmiş,  gündüzün  bunu  da  tatbîk  etmiştir.  Bunun  için   Ebû  kERÎb  Beyt’e  ilk  kisve  giydiren  kimse  olarak  tanınmıştır.

İbn-i  Kuteybe  de  bu  kıssa’nın  İslâm  öncesi,  dokuz  yüz   târihinde    vâki’  olduğunu   zikir  ve  te’yid  etmiştir.  Teberânî nin  Mu’ceminde  Sehl  İbn-i  Sa’d  dan    rivâyetine  göre, “ Tübba’a  sövmeyiniz!  Çünkü  Tübba’  ehl-i  Tevhid’dir,”  buyrulmuştur.  “  Ensaâb-i  Himyer” de  de  Zebur  ile  amil  ve  mu’tekîd  oldukları  bildirilmiştir.  İbn-i  İshak’ın  kitabında  da  Peygamber’imizin  dedesi,  Abdülmuttalib  Zemzem  kuyusunu  kazdırdığında  altından  iki  geyik  heykeli  bulunduğu  zaman  Beyt-ie  Şerîf’e   bir  kisve  giydirerek  ta’zim  ve  hürmet  izhar  ettiği  bildiriliyor.

Resûl-i  Ekrem  tarafından  da  Beyt’e  kisve  giydirildiğine  dair,  haberler  şunlardır: “ Vâkidî’nin  İbrahim  İbn-i  Rebîa’dan   rivâyetine  göre,  Cahiliyye  devrinde  Beyt’e  yünden  dokunmuş  kumaş  rida  geçirildi. Resûlu’llâh  sala’llâhu  aleyhi  ve  sellem  Yemen  kumaşından,  Ömer  ile  Osman  radiya’llâhu   anhüma   Mısır’ın   ince   mensucatından   kisve  geçirmişlerdier.  Zübeyr  İbn-i  Bekkâr,  Dibac  kumaşıhdan  ilk  örtü,  Abdullah  İbn-i  Zübeyr  tarafından  yaptırıldığını  iddia  etmiş, Hafız  İbn-i  Hacer  de,  bu  rivâyeti  kabul  etmiştir. Hazreti  Aişe  Validemiz, “  Müslümanlar  Ramazan-ı  Şerif  farz  kılınmadan   evvel,  Muharrem’in  onuncu  Âşûrâ  günü  oruc  tutarlardı. O  GÜNÜ  ka’be’ye  yeni  örtü  örtülürdü”  demiştir...

Asr-ı  Saâdet’le    Hulefâ-i    Râşidîn  zamanlarında  Ka’be’nin  örtüsü  sene’de  bir  def’a  değiştirilirdi.  Hazreti  Muaviye  zamanında  sene’de  iki  def’a  tecdid  edilmiştir.    Me’mû n  ise,  bunu  üçe  çıkarmıştır.   Yevm-i  Terviye’de( arafe  gününden  bir  gün  evvel)  kırmızı  dibâce,  Receb’in  ilk  günü,  kaput,  Ramazan-ı  Şerif’in  yirmi  yedinci  günü  de  beyaz  bir  dibâce  ile  Beyt’in  örtüsünü  yenilerdi.  İbn-i  Dihya :  Mehdî’ nin  de  müteaddid  mensucattan  Beyt’e  kisve  örttüğünü  ve  aşağıdan  yukarıya  kadar  Ka’be  duvarlarını  misk  ve  amber  ile  kokulandırdığını  haber  veriyor.  Zübeyr  İbn-i  Bekkâr,   Fâtimî’ler    zamanında  beyaz  dibâc’ten  kisve  ittihazının  mu’tad  olduğunu,  Sultan  Mahmûd    Sebüktekin  sarı  dibâce’yi  tercih  ettiğini  bildiriyor.   Nâsır-i  Abbâsî   tarafından  ilk  önce  yeşil  dibâc’ten  yapılmış, sonra  siyah  renkle  değiştirilmiştir,  ki,   bu   siyah  renk   astar-ı   Şerîf’e, (siyah  renkli  Ka’be  örtüsü),  zamanımıza  kadar  devam  edegelmiştir. Bundan  sonra  İslâm  melîk’lerinden  hiçbirisi,   Ka’be-i  Muazzama’ya  kisve  örtmeyi  terk   etmemiştir. Nihayet,  yedi  yüz  elli   küsur   târihinde,  Salih   İsmail   İbn-i   Nâsır   Kahire  taraflarında  bir  köyt Ka’be  örtüsü  için   vakfetmiş  bu  vakıftan    örtü  te’min  ve  tecdid  edilmiştir

Ka’be’nin  örtüsü  değiştirilince  eskisinde  nasıl  tasarruf  olunurdu? :  Bu  hususa  dair,  Buhârî   Sahîh’inde,  ( Kisvetü’l- Ka’be)    unvanlı  açtığı  bir  babında  Ebû  Velîd’den  şu  haberi  rivâyet  ediyor  ki:  bir  kerre  Şeybe  ile  Ka’be’nin  içerisinde  serîr  üzerinde  oturmuştum.  Şeybe  bana  dedi  ki :  Şu  kürsiye  Ömer  radiya’llâhu  anh  de  oturmuştu.  Sohbet  sırasında  bana : -  İsterim  ki, Ka’be’nin  içinde  altın,  gümüş  ve  ne  kadar  kıymetli  eşya  varsa  bunların  hiç  birisini  bırakmayıp  hepsini  fukarâ-i  Mü’minin  arasında  taksim  edeyim,  demişti.  Ben  de:  - Yâ  Emîre’l- Mü’mininin!  Senin  iki  sahibin  (  arkadaşın)   Resûlu’llâh   ile  Ebû   Bekr  bu  işte  bulunmadılar,  dedim.  Hazreti  Fâruk : -  Onlar  mürüvvet  sahibi  iki  kâmil  insan  idi.  Ben   de    onların   izilerini   ta’kib  eden,  uyar  ve  ittibâ’  ederim. Onların  işlemedikleri  bir  şeyi  ben  de  işlemem,  buyurdu...

Ka’be’nin  örtüsüyle  alakalı  rivâyetlerde, Resûl-i  Ekrem  ilei  birlikte, ilk  halifei’lerin  de  sayılması, Ka’be  Kisvesinin  ehemmiyyetini  ifade  eder.  Hafız,  Bedrüddîn  Aynî’nin  beyanı  vechiyle Ka’betullah’ı  örtüsünden  tecrîd  etmek,  İslâm’ı  rencide   eder,  müslümanların  kalplerini  za’af’a  uğratır.  ŞÂRİH  İbn-i  Battal  da: - Ka’be’ye  hedieye  edilen  eşya  ve  bu  meyanda  Sitâre-i  Şerif’e,  vakıftır,   vakıflar   hakkındaki    ahkama  tâbidir,  değiştirilmesi  caiz  değildir. Bunda  İslâm’ı  ta’zim,  düşmanları  tevbih=  kınama  vardır.   Sâhib-i   Telhis,  Ka’be-i  Müşerrefe’nin  örtüsünü  satmak  caiz  değildir, demiştir.  Yine  böyle  Ebü’l- Fazl   da  : - Ka’be’nin  örtüsünü  kesmek  ve  bundan  bir  parça  ayırmak  caiz değildir.  Nakli,  ( taşınması),  alınıp-  satılması  da  caiz  değildir.  Herkes  tarafından  yapılan  ve  Benî  Şeybe’den  satın8 alınan  bu  parçaların  reddedilmesi  lâzımdır,  demiştir. Râfi’î’  de  bu  hususta  Ebü’l-Fazl’a  muvafakat  etmiştir.  İbn-i  Salah  da :   Ka’be  ve  örtüsü  hakkında  emr-ü  tasarruf    imâma’  aid’dir.  Beytü’mâl  için  satıbilir,  icabında  ata  ve  ihsan  olarak  da  verilebilir,  demiştir.   Ezrâkî  de :  Ömer  radiya’llâhu  anh’in  Ka’be’nin  kisvesini  her  sene  yenilediğini  ve  eski  kisve’nin   haçılar  arasanda  taksim  ettiğini  nakl  etmiştir.  Yine  Ezrâkî,  İbn-i  Abbas,  Âişe,  Ümm-i  Seleme  radiya’llâhu  anhüm’den   Ka’be’nin  örtüsünün  bir  parçasını  giymenin  caiz  olduğunu  rivâyet   etmiştir .  İbn-i   Ebî   Leylâ’’dan   Ka’be’nin  astarından  bir  parça  çalmanın,  hırsızın  elinin  kesilmesini  icab  etmediğine  dair,  bir  içtihadı  rivâyet  etmiştir. Bütün  bu  rivâyet’ler  teberrük  kasdına  mahmûl’dür.

Bütün  bu  görüşler  ve  içtihad’lar  hulasa  edilerek,  zâhir  olan  mezhebe  göre, değiştirilen  eski  örtüler,  gün  geçtikce tamamen  yıpranıp, fasid  ve  harabe  haline  geleceğine  göre,          taksim  edilmesi,  ve  Beytü’l-mâlce  lüzumuna  göre  kullanılmalıdır,  denilmiştir.

MİFTÂH-İ  KA’BE= KA’BE’NİN  ANAHTARI:  Cahiliyye  dönemlerinde, Ka’be’nin  Anahtar’ını  taşıma  şerefi,  Osman  İbn-i  Talha  ailesine  aid  idi. Şeybe,  İbn-i  Osman  Hucbî  Kabilesine  mensuptur.Mekke’nin  Fethi  günü,  Ebu  Süfyan  bin  Harb  ile  birlikte  müslüman  olmuştur. O günü, Beyt-i  Şerif’in  Miftahı= Ka’be’nin  Anahtarı),  ResûL-İ  Ekrem    tarafından   Şeybe   ile   amca-zâdesi, Osman  İbn-i  Talha’ya  ihsan  buyrulmuştur.  Anahtarı  verirken, :  Ey  Ebû  Talha  oğulları! Ka’be’nin  miftahdarlığını  size  ebedî   bir  vazife  olrak  tevcih  ediyorum.  Sizden  bu  vazifeyi  almaya  kimsenin  hakkı  yoktur. Alan  olursa  zâlim’dir,  buyurmuştur.  Zamanımıza  kadar  bu  mukaddes  vazife  Benî  Şeybe  uhdesinde  devam  edegelmiştir. Şeybe,  ( Hicrî, 59)   târihinde  vefat  etmiştir...