Yaşadığım mahallede, oturduğum apartmana çok yakın binanın birinci katında bir aile, anne ve kız oturuyor. Yeni öğrendim onların anne kız olduğunu. Sabahları ve özellikle de akşamları eve döndüğüm zaman onların tartışma sesine kulak misafiri oluyorum. Bunların tartışması öyle böyle değil, ağızlarından çıkanı kulakları duymuyor. İkisi de aynı anda bağırdıkları için neden kavga ettiklerini çok merak etmeme rağmen daha çözemedim. Bir kaç gün önce annenin “annen kadar kafana taş düşsün!!!” diye bağırtısını duyduktan sonra onların anne kız olduğuna karar verdim...
Yarın yada öbür gün bir haber sitesinde yaşadığım mahallenin isminin geçtiği ve başlıkta ‘Anne kızını öldürdü veya kız annesini öldürdü” diye bir yazı okursam hiç de şaşırmam… Neden???
Her gün takip ettiğim haber sitelerinde siyasi olaylar dışında en çok karşılaştığım haberler genelde baba kızını öldürdü, anne evladını diri diri gömdü, kardeş kardeşin kafasını kesti, cesedini yaktı, kocası karısını bıcakladı... Anne-babasını öldüren gençler, çocuklarını öldürdükten sonra kendini de öldüren anne-babalar… Film gibi olmuş hayatımız yani...
Toplu taşıtlarda her gün bir tartışmaya şahit oluyorsunuzdur. Ya da çalıştığınız iş yerinde, gittiğiniz eğlence merkezlerinde… Hastanede, bankada, alışveriş merkezlerinde, sokakta, trafikte, okullarda, üniversitelerde, en kötüsü evde… Ve her yerde…
Maalesef bu kavgaların sonucunda ise zaman zaman şiddet, saldırı ve ölüm var...
Ölüm... Hayatımızda o kadar sıradanlaşmış, basitleşmiş ve adileşmiş ki, sanki doğal olarak doğuyoruz, yaşıyoruz öldürülüp veya ölüp gidiyoruz. Sanki şu hayatın bir bedeli, fiyatı, hesabı, mükafatı ve cezası yokmuş gibi karşılaştığın biriyle bir saniyede vedalaşabilirsin.
Ölüm bu kadar sıradan mı???
Öldü gitti... Öldürdüler... Öldürüldü...
Sanki son dönemler sınır tanımaz bir tutum var ölümler konusunda. En çok öldüren ile en çok ölen, kazanacakmış gibi yarışıyor neredeyse...
Nasıl bu kadar kolay insan öldürebilir hale geldik. Bir insanı öldürmek bu kadar mı kolay? Anlamak ve anlatmak gerçekten çok zor…
Nedenleri çok... Çoçuk gözüyle görünenler ve olgun yaşamında karşına çıkan sınırsız problemler...
Her gün evde birbirleriyle kavga eden anne baba ve o ailede büyümekte olan psikolojik sorunlu çocuklar…
Psikolojik testler gösteriyor ki, çocukluk döneminde izlenilen her görüntünün, duyulan her sesin ileriki yaşamında mutlaka bir yansıması oluyormuş, ister olumlu, isterse de olumsuz…Bunu unutmamak gerekiyor.
Bazen zor hayat şartları, stres, hastalıklar... Ancak şu da var ki, insanın günlük yaşamındaki streslere, engellenmelere dayanma eşiği vardır. Herkesin derecesi farklıdır. O özellikle, kişinin yapısına, aldığı eğitime, kişiliğine göre bir davranış geliştirir... Birisine ölümü, zamanı gelmeden ve çok acı dolu anlar yaşatmak için hangi özelliğin bulunmasını aramak bile korkunç...
Ölen veya öldürülen olmak... Allah bizi ikisinden de korusun... AMİN!!!
