Dünya bana hiç bu kadar boş ve bu kadar çirkin görünmedi. Nasıl tarif edeceğimi bilemediğim bir hüzün yakamda.
Yok hayır, düşündüğünüz gibi değil. Şahsi sıkıntılarımı uzun bir süreliğine rafa kaldırdım. Gündeme düşen acılarla meşgulum daha çok.
Şehitler düşüyor günümüze her gün; bir iç sıkışması, bir kara bulut sarıyor etrafını. Beğendiği elbiseyi alamadığı için günlerce ağlayan boş kadınların bile üzüntüsü utanıp saklanıyor köşe bucak.
Umut dediğin neydi? unuttum. Unuttuk, unutturdular.
Yarına dair güzel olan tek bir haber yok. Gelen şehit haberlerini izleyemiyorum. Geride bıraktıklarını gördükçe içim parçalanıyor, ancak yinede göz değiyor bir yere, artık hangisi denk gelirse.
Annesinin kollarında ağlayan minik bir bebek ilişiyor gözüne ya da şehit verdiği evladının aldığı üç kuruşa muhtaç olan yoksul bir Baba. Ve o şehit babasının oturduğu yıkık dökük, naylonla kaplı evi.
Ölüm bile para pul yanlısı çıktı!
Siz hiç Rayban gözlükler takarak şehit cenazeleri uğurlayanları gördünüz mü? Şehit canezesinde koyu renkli camlarla donanmış Mercedeslerin art arda sıralandığını, falan?
Bir zengin oğul kaybetti mi mevzide; bunca şehit verilirken hiç mi vurmadı militanlar bir amca. bir dayı oğlunu?
Art niyetli olduğumu düşünmeyin sakın.
Beni kör eden Rabbim, herkesi kör etsin, zihniyetinde olmadım hiç bir zaman ama, gencecik bedenler bir bir toprağa girerken, şehit yetimleri yarı aç yarı tok yaşarken birilerinin tek bir telefonla çocuklarını istedikleri gibi en korumalı yerlerde dandirikten bir iş verilerek paşalar gibi Askerlik yaptırmalarını hazmedemiyorum. Bu kadar net!
Söyleyecek çok söz var, diyecek çok kelime.
Hiç biri işe yaramıyor, iç döküyoruz naçizane.
Duvarları poşetle kaplı şehit evinin fotoğraflarıda anlatmıyorsa gerçekleri, bilmem daha ne demeli?
Ne can dayanmıyor artık, ne de elden bir şey geliyor. Bundandır tüm kızgınlığım.
Ve tüm samımıyetimle söylüyorum, içten beddua edesim var şuan.
Ömrümde bir kez beddua ettim. O kişide ailesiyle helak oldu. Sevindim mi? hayır, üzüldüm mü? ona da hayır. O kadar tepkİsiz, o kadar soğuk kanlıydı tavrım. Ve şuan aynı içtenlikle beddua edesim var. Ve müsaadenizle ediyorum.
Şehitlerimizin ölümüne sebep olanların, yüzlerce yetimi, şehit, analarını ve babalarını ağlatanların aynı acıyı yaşamalarını tüm kalbimle diliyorum.
