Evet Galatasaray'ın Chelsea gibi bir takıma elenmesi ne bir sürpriz, ne de dünyanın sonu kuşkusuz. Ne var ki Galatasaray hiçbir Avrupa mücadelesinde böyle bir oyun oynamamış, futbol severleri böylesine şaşırtmamıştı. Bu maç Sarı Kırmızılıların Avrupa'da aldığı ne ilk ne de son yenilgi. Ancak bu karşılaşmada, aslında tam olarak söylemek gerekirse son bir aydır Galatasaray'da bazı işlerin yolunda gitmediğini, takım yani futbolcu grubu, teknik kadro ve yönetim üçgeninde gözle görülür ve net anlaşılabilir bir akortsuzluk olduğunu, kimyasının bozulduğunu söylemek pek hata sayılmasa gerek diye düşünüyorum.
Bence burada dengeleri yerinden oynatan en önemli unsur da, 'Sinyor Mancini'nin aklındaki İtalya Milli Takımı Teknik Direktörlüğü beklentisi. Hemen her gün 'Çizme' medyasının yazıp çizdiği gibi, "Geldi geliyor, oldu oluyor" haberleri adamın ruh sağlığını derinden etkilemiş gibi. Ayrıca, başkan Ünal Aysal'la aralarında, zirveye ulaşmasa da bir kopukluk olduğu kesin. Bir de, neredeyse her maçta değişik bir kadro yapısı sahaya sürmesi nedeniyle futbolcularla arasında oluşan konum, olayın tuzu biberi...
Sonuç, Galatasaray için Avrupa defteri kapandı ve şimdi önlerinde Spor Toto Süper Lig'de yaşanan Lig maratonu var. Dörtte üçünü geride bıraktığımız o maratonda şampiyon olamasa da, Sarı Kırmızılıların ikinci olması bile, Fenerbahçe'nin Avrupa'ya gidemeyecek olması nedeniyle çok önemli. Ancak görülüyor ki, Sarı Kırmızılı takımın bu moralsizliği lige de yansımış durumda. Kayseri karşısında alınan yenilgi ve tribünlerin sesi, havadaki olumsuzluğunun çığlığı gibi.
Benden hatırlatması.
