Kendini her çeşit sınırlamalardan  

Uzak tutmasını bilmiş bir şair  

Var karşımızda  

Kendini her türlü kayıtlardan  

Uzak kalma kaydıyla  

Kayıtlanmış bir ozan  

Var karşımızda  

Çok rahat düşünüyor  

Çok rahat yazıyor  

Çok kolaylıkla kuruyor hayâl  

Aşıyor mesafeleri dal dal  

Rahatlıktan rahatsız olmayan  

Bir rahatlıkla yazan  

Bir şair var aramızda  

Serbest olmakla kayıtlı  

Bir şair var karşımızda  

Kimsenin tekrarı yok dizelerinde  

Kimseyi taklit yok mısralarında  

Var birini taklit şüphesiz  

Hem de başarıyla taklit ettiği  

Var biri elbet  

Başkasının taklit edemediği biri  

Selçuk Erat taklit ediyor  

Ancak Selçuk Erat'ı  

Kelimelerle oynuyor âdeta  

Bir futbolcu rahatlığıyla  

Top nasıl ki kâh yerde sürünür  

Kâh göklere yükselir hızla  

İşte kelimeler şairin elinde böyle  

Kendini bir anda  

Zıt ortamlarda buluyor kolayca  

Kâh yerden göğe baktırıyor bizleri  

Kâh gökten seyrettiriyor yerdeki izleri  

Tarifsiz heyecan içinde  

Her kelime oluyor sanki  

Uçan daire  

Alıyor insanı sırlı âleminden  

Götürüyor sanki sırsız âlemlere  

Mânâ âlemleri yanında  

Madde âlemlerine açıyor pencere  

Her kelime oluyor farkı bir bilmece  

Okutturuyor şiirlerini şair bizlere  

Aydınlanıyor karanlık hisler hece hece  

Velhasıl  

Açmış yelken meçhûllük denizine  

Bize düşen rıhtımda  

Uzakların şairine  

El sallamak içten  

Diyerek hadi güle güle