Merhaba sevgili dostlar;

Toplum olarak fazlasıyla kaderci bir yapımız var. Çoğu zaman da benciliz aslında. İşimize geldiği noktada kafamız pek çalışır...

İyi veya kötü ne geliyorsa başımıza, tabii ki bu bizim tercihlerimizin bir sonucu.

Zevk, şehvet, ihtiras kör eder gözümüzü bazen. Bodoslama atlarız hayata, kendimizi kaybederiz dikenli yollarında.

Oysa ki kör gözün yoludur akıl.

Önceden tecrübe edenler "A oğul aklını kiraya mı verdin" der, söylenir vakur edasıyla. Hiç bozuntuya vermez ama düşen bilir dolayısıyla...

Uçurumdan atlarsan öleceğini bilirsin, yaşarsan takdir-i ilahi... Yani ister fizik de ister biyoloji, sonu başlamadan belli.

Akıl yoksa neye yarar insan bedeni?

Zira şimdi ufacık çiplerde yapay zeka üretiyorlar, ne cismi var ne şekli..

Hazıra konmayı pek sever insanoğlu. Risk almayı istemez, sorumluluk kabul etmez ama yine de burnunun dikine gider.

Güya kadere sığınır, ne geldiyse Allah'tan der işin içinden sıyrılır.

Öyle ya, O'na kim hesap sorabilir...

Tercih senin tabii ki. Ama doğru, yanlış tartılmalı, biraz kafa yormalı. Başkasının şerrine de bu aklı kullanmamalı.

Yalancı mıyım?