KİTÂBİYAT-20

İstanbul’da 22 Mayıs 2008 tarihinde kuruldu. Ocak 2009’da Dil ve Edebiyat Dergisi’ni yayınladı. 

Dernek Başkanı Ekrem Erdem, Dil ve Edebiyat Dergisi’nin ilk sayısında, dernek ile ilgili olarak şu bilgileri veriyor:     

    

 Dil, milleti meydana getiren unsurların başında gelir. Dil, millet fertleri arasındaki anlaşmayı sağlayan, millî birliğin esasını ve özünü teşkil eden bir araçtır. Toplumlar millet olmayı bir dile sâhip olmakla elde eder ve millî varlıklarını da kendi dilleriyle koruyabilirler. Dilini geliştirip zenginleştiremeyen, yabancı dillerin istilalarından koruyamayan milletler, ne millî bir kültür oluşturabilir, ne de oluşmuş kültürlerini koruyabilirler. Yozlaşma ve yabancılaşma dille sınırlı kalmayarak, zamanla bütün değerlerin yok olmasına ve millî birliğin telafisi imkânsız zararlar görmesine sebep olur. Dili yozlaşan, yabancı dillere karşı; gerek toplum hayatında, gerekse bilim ve eğitimde geri planda kalan bir milletin geleceği ciddî şekilde tehlikeye düşer.

     

Bugün dilimiz iyi konuşulup yazılamamaktadır. Türkçemiz her gün biraz daha bozulmakta ve cümle bozukluklarına hemen herkesin konuşmasında rastlanılmaktadır. Dilimize karşı kayıtsızlık ve özenti, maalesef iş adamlarımızı ve esnafımızı da etkilediğinden üretilen mal ve ürünlerin isimlerinde, ticarî unvan ve adlarda yabancılaşma süratle artmaktadır. 

Şehirlerimizin cadde ve meydanlarında dolaşıldığı zaman, mağaza ve işletmelerin isimlerinde nasıl bir dil kirliliği yaşadığımız rahatlıkla görülebilmektedir.

              

Güzel bir Türkçenin yeni nesillere aktarılarak varlığını sürdürebilmesi için, şahıslar ve toplumla ilgili duyarlılık kaçınılmazdır. Bu konuda birey ve toplum olarak hepimiz dil bilincine sahip olmak ve bilinçli çabalar göstermek mecburiyetindeyiz. Dilimizin bozulmasını önlemek ve yabancılaşmasının önüne geçmek için Türkçenin doğru kullanımıyla ilgili bilincin oluşturulmasına, öncelikle aileden başlanmalıdır. Çünkü çocuklarımız Türkçe’yi önce ailelerinden öğrenmektedir. Okul öncesi eğitimden başlayarak yüksek öğretime kadar dil eğitimiyle ilgili gerekli tedbirler alınmalı ve bir takım düzenlemeler yapılmalıdır. Bu çerçevede dil eğitimi ciddî olarak gözden geçirilmeli ve öğrencilerimize iyi bir dil bilinci verilmelidir.

    

 En doğru eğitim, ülkenin kendi diliyle yapılan eğitimdir. Dil bilimcilere göre insan en iyi biçimde kendi dilinde düşünebildiği gibi, verimliliğini ve yaratıcılığını da kendi dilinde gösterir. Türk dilinin bozulma ve yabancılaşmasının önemli sebeplerinden birisi olan yabancı dille eğitime son verilmelidir. Ayrıca, Üniversitelerimizde Türkçenin eğitim dili olması ve bütün tezlerin Türkçe yapılmasının sağlanması, Türkçenin bilim dili olarak gelişmesinin önündeki engelleri kaldıracaktır. Yeryüzünde bazı eski sömürgeler dışında, yabancı dille eğitim yapan bağımsız bir ülke yoktur.

Dernek, dil bilincinin toplumda yerleşmesi ve gelişmesini sağlayacak faaliyetlerde bulunmak ve bu konuda çalışmalar yapan kişi ve kuruluşlara destek vermek maksadıyla kurulmuştur.  

Tarihî arka planı bakımından Alevîlik, göçebe Türk oymaklarının İslâm’ı benimsemeye başladığı 10. yüzyıldan günümüze kadar devam eden uzun bir süreci kapsar. Asya’nın bozkırlarında başlayan bu süreç Anadolu’ya, oradan Balkanlar’a kadar uzanmış, Selçuklu ve Osmanlı’dan sonra modern Türkiye’de de devam etmiştir. İlyas Üzüm, 191 sayfalık eserinde, Alevîliğin tarihî ve kültürel boyutlarını, objektif bakış açısı ve farklı yaklaşımlarla ortaya koyuyor. 

0.216-474 08 50 [email protected]   

Osmanlı Devleti’nde pazarlar camiden sonra şehrin en temel unsurunu oluşturmaktadır. Ve çarşılar camilerin hemen yanında yer almaktaydılar. İlgi çekicidir ki, İslam da dürüst ve kurallarına uygun yapılan alış-verişi ibâdetten sayar. Demek ki, kuruldukları güne göre isimlendirilen bu pazarlar, Osmanlı’yı Avrupa’dan ayıran en önemli kurumlardan biridir. Çünkü Avrupa’daki piyasa din de dâhil olmak üzere bütün hayatı ekonomik faaliyetlerin belirleyiciliğine bırakırken, Osmanlı’daki pazar, ekonomik ilişkileri dinin açıklamasına tâbi tutar, yâni kuralları İslam belirler. 

Kitabın yazarı Hasan Fehmi Yılmaz, sistemin Gazali’den ve İbn Haldun’un İslam felsefesinden esinlendiğini belirtiyor. Kimdi bu pazarın piyonları peki? İbadullah modeline göre hayatını devam ettiren, ancak 16. yüzyılda zamanın gereklerine ayak uydurmak mecburiyetinde kalarak ekonomik insan modeline dönüşen Osmanlı esnafı elbette. Belirtelim ki bu esnaf sadece erkekleri değil, kadınları da kapsıyor. Eğer pazar ve piyasa arasındaki ayrım dikkatinizi çektiyse veya Osmanlı ekonomik insanı merakınızı celb ettiyse, Osmanlı ekonomisinin ne maksatla ve hangi ilkeler çerçevesinde yürütüldüğü konusuna ilgili duyuyorsanız, bu kitap ilgi alanınızda demektir. Kitapta İslam geleneğinin Osmanlı geleneğine etkileri, bu geleneğin Osmanlı’ya intikal etmesinin sebepleri ve üretim-tüketim - çarşı-pazardan oluşan ekonomik yapısı üzerine odaklanan 3 bölümde 16. yüzyıl Osmanlı iktisadî yapısına ışık tutulmaya çalışılmış. 2012 yılında basılan kitap, 190 sayfa.  

ÖTÜKEN NEŞRİYAT: İstiklal Caddesi Nu: 65 Ankara han Kat: 3 Beyoğlu 34433 İstanbul. 

Telefon: 0.212 – 251 05 30 

Belge Geçer: 0.212 – 251 00 12 

e-posta: [email protected].  www.otuken.com.tr