Karakterlerin kirini temizleyen “utanmaktır.”
Kirli karakterlerin, “temizleyicisi” olmadığı için “utanmazlar.”
Utanmak; karakterinize nüfus edecek olan şarkının bestekârıdır.
Utanmak; ahlak duygusu ile doğru orantılıdır.
Utanmak; karakterinizdeki kokuşmuşluğun sinyalini veren acil çağrı kodudur.
Utanmak; insanda oluşan edebin hocasıdır.
Utanmak; hayatla kurduğunuz ilişkide, haritanızdır.
Utanmak: anne ve baba olduğunuzda rehber kitabınızın felsefesidir.
Utanmak; karakterinizi oluşturduğunda benliğinizin önünde diz çöktüğü duygudur.
Karakteriniz oluşma aşamasında her duyguyu tatmak isteyen acemilerin,
Maskaralığını hazırlayan uyaranlara set çekecek bir duygulanım kodunuz eksik ise,
İçinizde fırtına, rüzgâr veya esinti oluşmaz.
Yani yüzünüz kızarmaz.
Benciliğinizi yontan fırtınanın sebebi,
“Utanmak” duygusudur.
Yüzün kızarması sizin ne kadar “can” odaklı olduğunuz ile ilgilidir.
Korkmayacağınız tek can türünün belirteci,
Yüzünün kızarmasıdır.
Utanan insan güvenilirdir.
Utanan insan sevmesini bilendir.
Utanan insan, her sözünü kendi rehber kitabından seçerek kullanandır.
Utanan insan “emindir”…
Ruhumuzda her duygunun nüvesi var.
Her duygu vahşi,
Coşkulu,
Sınır tanımaz,
Ve karaktere nüfuz etmek ister.
Bu hoyrat vahşi atların binicisi,
“Utanmaktır.”
Terbiye edilmiş duyguların sesleri,
Şarkı oluşturur.
Şarkı karakterinize nüfus eder.
Şarkının adı “edeptir.”
Utanmazlarda ise adı “edepsizdir.”
Karakterlerin kirini temizleyen “utanmaktır.”
Kirli karakterlerin, “temizleyicisi” olmadığı için “utanmazlar.”
Utanan karakterlerin çoğalması dileği ile…
Saygıyla…
