BİLGE CEYHAN
Kısaca kendinizi tanıtır mısınız?
1971 Narman/Erzurum doğumluyum. İlk öğretim hayatım Kayseri’de geçti. 1990-1993 yılları arasında Arapkir/ Malatya’da çalıştık. 22 yıldır eşimin memleketi Nevşehir'de yaşıyoruz.
Okan Üniversitesi Sağlık Yönetimi Yüksek Lisans ve Haliç Üniversitesi Fotoğraf ve Video Yüksek Lisans mezunuyum.
Derya Yazar için fotoğraf nedir?
Dünyanın bir çok ülkesindeki sosyal hayatı fotoğraflarımla belgeledim. Fotoğraf benim için nefes almak. Hayatımın enerjisini besleyen en önemli haz. Fotoğrafın tüm bilim ve sanatları etkilediği gibi sosyal yaşamı da kanıta dayalı estetik belge olarak tamamladığını düşünüyorum.
Fotoğrafta temel ilkeniz nedir?
Fotoğrafta temel ilkem; Japon atasözünün dediği gibi “Kendine Usta diyebilmen için; önce ustanı geçeceksin, sonra seni geçecek bir öğrenci yetiştireceksin.”
Hiç kimseyi geçme talebim yok ama beni geçecek fotoğraf dostları yetiştirmek istiyorum. Bu amaçla gönüllü olarak; kurum, kuruluşlara, fotoğrafla ilgili dersler, sunumlar ve söyleyişiler yapmaktayım.
Kapadokya'nın sizin için önemi nedir?
Dünyanın gözbebeği Kapadokya’da yaşamam benim için bir ayrıcalık. Bu bilinçle, daha derin düşünüp farklı fotoğraflar üretme, çabası içerisindeyim. Kapadokya’nın gönüllü tanıtım elçisi olma yolundayım.
Derya Hanım kırılma noktanız nedir?
Var olma, farkındalığım çok geç gelişti. Çocukluğumdan itibaren sanatın her alanına ilgi duydum. Fotoğrafı buluncaya kadar birçok hobi denedim. Hayatımın kırılma noktasını 10 Haziran 2013 günü, ortada görünen hiçbir sebep yokken vücudumun sol tarafı kısmi felç oldu. Ailemin ve dostlarımın desteği ile fotoğraf tutkumun enerjisi sayesinde, 6 ay sonra hayata hiçbir arıza kalmadan sağlıkla geri döndüm. Sıra dışı hikayem bu noktada başladı. İlk yüksek lisansımın ardından fotoğraf beni İstanbul’a taşıdı. Akademik bilgi serüvenimi her anı bilgi ve emeğe dayanan Haliç Üniversitesi Fotoğraf ve Video Yüksek Lisansı yaparak tamamladım.
Eğitim, sergi ve ödüllerinizden bahseder misiniz?
Uluslararası fotoğraf yarışmalarından elde ettiğim sonuçlarla Dünya Fotoğraf Sanatı Federasyonu FIAP ve Bir çok ülkenin Uluslararası Fotoğraf kuruluşlarının onur unvanlarına sahibim. Bir çok karma serginin yanı sıra 14 kişisel sergi açtım.
Fotoğrafın Sağlık Sektöründe Rehabilitasyon amaçlı kullanımı ile ilgili yaptığınız çalışmadan bahseder misiniz?
Fotoğraf sanatıyla ilgilenme amacım, kendi fotoğraflarımın resimlerini yapmaktı. Üç yıl resim dersi aldım. Bir mucize oldu. Hemşireliğimin son iki yılı şizofreni ve bipolar bozukluğu tanısı olan hastalarının rehabilite edildiği Nevşehir Toplum Ruh Sağlığı Merkezinde çalıştım. 30-65 yaş aralığındaki hastalara dokuz ay sanat eğitimi verdim. Fotoğraflarımı PS de karakalem çizime dönüştürdüm. Özgün renk ve desenlerle yorumlamalarına rehberlik yaptım. Hastaların renklerini takip ettim. Canlı renkler boyayan hasta psikolojisi değiştiğinde koyu mor ve siyah gibi renkleri tercih etti. Bu durumu psikoloğu ve doktoruna bilgi vererek alevlenme dönemlerini rahat atlatmalarına yardımcı olduk. Bu tür hastalara ciddi sanat eğitimi verildiğinde dezavantajlı hastaların topluma kazandırılabileceğini gözlemledim. Birlikte iki sergi gerçekleştirdik. Şu an çiçeği burnunda emekliyim. Covid-19 sonrasında yine bu hastalarla devam etmeyi düşünüyorum.