Birey olmaya çalıştığımız, tutturduğumuz, direttiğimiz ilk sendromdur belki de 2.5-3 yaş sendromu. Haftanın ilk çalışma günü olması nedeniyle tatil modundan çıkılamayan bir haftasonunun ardından her hafta yeniden yaşanan ve rutin sorumlulukların startını veren sendromdur meşhur pazartesi sendromu. Hayata getirdiği evladını en mükemmel şekliyle yetiştirmek isteyen ve hata yapmaktan korkan annenin gerek hormonal gerek duygusal travmasıdır süper anne sendromu. Ya da en çok önemsenen ve birçok diğer ders için temel oluşturan ana ders olması nedeniyle hep karşılaşılan sendromsal derstir matematik!
Önemsersiniz, abartırsınız, çözüm üretemezsiniz, kilitlenir kalırsınız ve nurtopu gibi bir sendromunuz olur! Halbuki bir sorun varsa önce onu kabullenmek ve ardından çözüm üretmek, sonra da o çözümün gereklerini uygulamaktır tek çıkış yolu.
Güzelim matematik dersi nasıl matematik sorunsalı haline gelir? Önce bir konuda takılırsınız, bir türlü mantığını oturtamazsınız. Ezber geçici çözümdür. Sınavda soruların bir – ikisinde işe yararken geri kalan diğerlerinde çuvallarsınız. Sonra o konuyla bağlantılı diğer konular gelir ardı sıra. Ve o takıldığınız konu, diğer konuların içinde zombi gibi hortladıkça iyice büyür içsel paniğiniz. Güven, motivasyon dibe vurdukça vurgun yemiş gibi olursunuz. Sonrasında dersten de koparsınız, buz gibi soğursunuz.
Peki bunun tam tersi de mümkün mü? Evet mümkün! Takıldığınız konunun üzerine gidersiniz. Öğretmeninize tekrar sorar, konu hakkında daha çok örnek çözülmesini istersiniz. Başa çıkamadıysanız sorunu kökten halledecek bir uzmandan destek alırsınız. Hele bir de bu kişi işini severek, gözleri parlayarak ve üstelik de sizin frekansınızda yapıyorsa çok ballısınız. Buz gibi soğuduğunuz konuyla aranızdaki buzlar eriyecek ve kısa bir süre sonra keyif almaya başlayacaksınız. Erken teşhis, kesin çözüm! Her anından keyif alacağınız bol matematikli günler dileğimle…
