2020 hiç unutamayacağımız bambaşka bir yıl oldu hepimiz için. Ezberlerimiz bozuldu. Daha bir içselleştik. Kozalarımıza çekildik. Bir anda hayatın o yoğunluğu, koşuşturmacası durdu. Pandemi başlangıcı ve EVDE KAL süreci baharın ilk günlerine denk geldi. Belki de bu nedenle doğanın uyanışını, tomurcukların çiçek açışını, kuşların cıvıltılarını daha farklı hissettik bu yıl, farkındalığımız arttı. El ayak çekilince dünyamız da rahat bir nefes aldı. Kendimizi ve sevdiklerimizi koruma altına almak için hijyen, ellerimizin dezenfekte edilmesi, bağışıklık sistemimizin kuvvetlendirilmesi vazgeçilmezlerimiz oldu. Nefesimizin ve sıhhatimizin kıymetini, sevdiklerimizle bir arada olabilmenin önemini daha çok kavradık. Teknoloji ve internet bağlantısı bir anda eşik atladı ve video konferanslar, görüntülü görüşmeler hayatımızın parçası oldu. Kendimizi en emin hissettiğimiz yerden, yuvamızdan yürür oldu hayat. İş, okul, eğitim hepsi evdendi artık.
İşte bu dönemde müzik ve şifa iki anahtar kelime oldu benim yaşamımda. Evimizin arka bahçesinde, doğanın dinginliğinde ve huzurunda bazen bana eşlik eden kuş sesleri eşliğinde şarkılar söylemeye başladım. Terapi gibiydi. Sonra her gün bir şarkı seçip kaydetmeye ve bunu arkadaşlarıma, akrabalarıma, sevdiklerime göndermeye başladım. İstedim ki onlar da bu şarkıları dinlerken bir anlığına bulundukları ortamdan çıksınlar, kendilerini müziğe ve sözlere kaptırıp yaşanmışlıklarına, anılarına yolculuk yapsınlar ve şifalansınlar.
Bu dönemde ücretsiz pek çok uzaktan eğitim fırsatı çıkmıştı. Ben de bunu değerlendirmek istedim ve Melbourne Üniversitesi’nin “How Music Can Change Your Life?” yani “Müzik Hayatınızı Nasıl Değiştirebilir?” adlı 7 haftalık akademik sertifika programına katıldım. Burda ağırlıklı olarak müziğin terapi ve tedavi amaçlı kullanım alanlarına, sinirbilimin (Neuroscience) bulgularına, müziğin beyin gelişimine etkisine yer veriliyordu. Programın sonunda yer alan projede Türk müziğindeki makamların tarih boyunca nasıl tedavi amaçlı kullanıldığını araştırdım. Müzik ruha ve bedene şifaydı gerçekten de. Müzikle ilgilenen herkesin dahi olmayabilir ama birçok dahinin müzikle ilgilendiğini hatta enstrüman çaldığını biliyoruz. Keyifle takip ettiğim sinirbilimci Prof. Dr. Sinan Canan birlikte, koro olarak şarkı söylemenin vücuttaki oksitosini arttırdığını ve gerçek bir şifa kaynağı olduğunu söylüyor. Biz de Seattle Türk Müziği Korosu olarak bunu şahane seyircilerimiz önünde defalarca yaşadık ve bu vesile ile biricik, kendi, yüreği ve enerjisiyle pırıl pırıl olan güzel koro şefimiz Şehribani Ulusoy’a çok teşekkür ediyorum, çok az koroya nasip olur böylesine pratik zekalı, dinamik ve özverili bir şef. Pandemi nedeniyle bir araya gelip söyleyemiyoruz ama müzik öyle sihirli ki eminim bu akşam şarkıları evlerimizden hep beraber söyleyeceğiz sifa niyetine. Ve diyorum ki müzik iyileştirir, öyleyse hep beraber söyleyelim şarkılarımızı, şifa niyetine…
Evet bu yazım başlığını ve içeriğini 2 gece önce, harika bir ekiple hazırlanan ve TPF (Turkish Philanthropy Fund) aracılığıyla KODA’ya bağış kampanyasına destek olduğumuz ve şifa niyetine şarkılar söylediğimiz programdaki konuşma metnimden alıyor. 3 saati aşan bir yayın oldu ve sizler öylesine güzel destek oldunuz ve güç verdiniz ki sıradaki projeler için hayallerimizi kurmaya, planlarımızı yapmaya başladık bile.
2020 bize bir olduğumuzu hatırlattı. Hepimiz bu dönemde aynı derecede şansa sahip olmayabiliriz ama eğer birbirimize destek olur, el ele verirsek yine hep beraber bu günleri de atlatabiliriz. Zaten önemli olan aşını, varını zor zamanlarda, darlık ve yokluk anında paylaşmak değil midir? Hele ki söz konusu memleketimizin geleceğinin mimarı çocuklarımız ve kıymetli öğretmenlerimizse…
Benim naçizane tavsiyem çok sevdiğiniz ve hayata geçirmeyi hep ertelediğiniz, size çok mutlu eden, size iyi gelen ne varsa ona hemen başlamanız. Siz beslendikçe ve iyileştikçe dünyamız da iyileşecek ve şifalanacak. Hepimize birlik bilincinde olduğumuz, daha empatik ve yardımsever olacağımız, şifalandığımız, güzel, mutlu, umutlu bır 2021 diliyorum. Sevgilerimle…
