Haber: Mert Osman Erman
Çocuk işçiliğinin en kötü biçimlerinden bazıları cinsel sömürüyü içeriyordu.
Acil bir eylemin gerektiğini söyledi.
"Kovid etkisini, enflasyonun yükselmesi ve onu takip eden yaşam maliyetinin etkileriyle birleştirin [ve] işler daha da kötü hale geldi," dedi. "Eğer şimdi ve kesin bir şekilde hareket etmezsek, sorun [devam edecektir]."
BM tarafından 2020'nin başlarında derlenen veriler, yaklaşık 160 milyon çocuğun çocuk işçiliğine maruz kaldığını ve bu sorunu sona erdirmek için dünya genelindeki ilerlemenin 20 yılın ilki için durduğunu ortaya koydu. Eski Togo başbakanı olan Bay Houngbo, erken verilerin eğilimin devam ettiğini gösterdiğini söyledi.
Houngbo, enflasyon ve Ukrayna'daki savaş nedeniyle yükselen gıda ve enerji fiyatları tarafından kısmen tetiklenen yaşam maliyetinin sıkıştırılmasının, bazı aileler için "günün bir öğün veya olmaması" arasındaki farkı yarattığını söyledi. Bazı durumlarda, bu, çocuklarını ailelerine destek olmalarına yardımcı olmak için cinsel işlere iten "çocuk işçiliğinin en kötü biçimi"ne yol açmıştır.
Kenya'nın güneydoğusundaki Mombasa kentinde, 14 yaşındaki bir kız, annesinin yiyecek ve okul ücretlerini ödeyememesi nedeniyle iş aramaktan başka çaresi olmadığını BBC'ye söyledi.
Para kazanmak için, "erkeklerle yatıyor, elbiselerini yıkıyor ve saç örüyorum" dedi.
Okula gittiğinde, bazen çok aç olduğunu ve "kalemle yazamadığını" söyledi.
Küçük evlerinden konuşan annesi, bunun gibi bir şeyi yapmalarını söylemenin "kolay olmadığını" söyledi.
Ancak, pandemi sırasında işini kaybettikten sonra ailesine destek olamadığını ve şimdi giysi yıkayarak geçimini sağlamakta zorlandığını söyledi.
"Çok üzücü. Çocuğumun diğer çocuklar gibi okula gitmesini isterim, böylece geleceğinde ona yardımcı olacak iyi bir iş bulabilir, ama çünkü hiçbir kaynağım olmadığı için bu işi yapmaya zorlanıyor."
Yakındaki bir genelevi işleten bir kadın, işinin daha fazla para isteyen genç kızları aldıkça "canlandığını" söyledi.
Houngbo, çocuk işçiliğindeki artışın düşük, orta ve yüksek gelirli ülkelerde, tarım, madencilik ve inşaat gibi sektörlerde görüldüğünü söyledi.
"Açıkça çok kritik bir anındayız," dedi ve "yoksulluk kök neden" dedi.
Farklı ülkelerdeki kesin koşullar farklılık gösterse de, UNICEF, enflasyon ve yaşam maliyetinin, bir dizi yolla çocukları etkileyen bir "evrensel endişe" olduğunu söylüyor.
"Çaresizlik içinde birçok aile, çocuklarına şimdi ve uzun vadede zarar verebilecek gerçekten imkansız seçeneklere ve olumsuz başa çıkma stratejilerine başvurmak zorunda kalıyor," dedi UNICEF Sosyal Politika ve Sosyal Koruma Programı Direktörü Natalia Winder-Rossi.
BBC, ekonomik sorunların çocukları nasıl etkilediğini görmek için birçok ülkeyi ziyaret etti.
Lübnan'ın güneyindeki Sidon şehrinde, çocuklar ailelerine destek olmak için okulu bıraktıklarını söylediler.
"Okuldayken öğretmen olmayı hayal ederdim. [Şimdi] hayal kurmayı bıraktım," diyen, insanların evlerini temizlemek için çalışan 14 yaşındaki Alaa, BBC'ye konuştu.
UNICEF, Lübnan'da ailelerin onda birinden fazlas
ının çocuklarını çalıştırdığını söylüyor. Ülke ekonomisinin neredeyse tamamen çöküşle karşı karşıya olduğu bir ülke.
"Tabii ki okula gitmek istiyorum, ama bu durumda kim okula gitmeyi düşünürdü? Ailenize bakmak zorundasınız. Boğuluyorum... ama dayanmak zorundayım," diyen 15 yaşındaki Muhammed, arabalara mendil satıyor.
Ancak Houngbo, durumun "çok endişe verici" olduğunu, ancak çözümlerin bulunabileceğine dair iyimser olduğunu söyledi.
Eğitim, iş yaratma ve kaçak endüstrilere karşı önlemlerin arasında yer aldığı politikalara odaklanan politikaların alınabileceğini söyledi.
Hükümetlerin şimdi "harekete geçmesi" gerekiyordu, dedi.
