Hani sen ölünce ve ardın sıra gözyaşları dökülünce nasıl dağlandı yürekler bilsen...

Daha birkaç gün evvel aramıştın beni. Sözleşmiştik. Birkaç güne buluşup yüzyüze istişare edecektik bazı hususları...

Şimdi sen gittin ya Ağabey...

Kim benim her yazdığımı okuyup, üşenmeden bir sürü yorum yazacak? 

Kim her köşe yazımı okuyunca hemen beni arayacak?

Hiç beklemiyorduk Hocam. Çok şaşırdık duyunca. Son kalp krizinden sonra epeyde toparlanmıştın oysa...

Lakin hüküm sahibi "tamam" dememişti işte.

Şimdi sosyal medya bile duygusal Hocam. İnan herkesi üzdü gidişin. Daha atışacak çok konu vardı...

Bana da seni yazmak düştü...

Hiç düşünemezdim böyle olacağını, halâ inanamıyorum.

Azrail’le mi alıp veremediğin vardı ha?

Hem sonra senden haber bekleyen, seni çok özleyen çocukların var be Hocam.

Düşündükçe seni, gönlümden damıttığım sözler gözlerimde sel oluyor.

Bir kez üzmüş ve korkutmuştun bizi.

Kalp kriziydi ve süre tanınmıştı belki de...

Bu kez daha bi yıktın bizleri...

Gece gece yazdırdıklarına baksana. Benim her yazdığımı okur bazen gıpta edip dururdun.

Şimdi ben de gıpta ediyorum seninle. 

Biz sevdik seni Hocam.

Kimbilir Alemlerin Rabbi’ de sevmiştir belki...

O’na göçtün. Ardına bakmadın. 

Hem son krizden sonra her an gidebilirim hazırlığındaydın...

Sen ebedi yurda bizden evvel göçtün.

Ardın sıra bakıyoruz. Bir bakmışsın karşılaşmışız tez zamanda...

Kimbilir...

Sen dertli bir adamdın. Ümmeti, gençliği, geleceği hep düşünür ve yazardın.

Az mı dizinin dibinde oturdum. Az mı anlattın bana İslam'ı...

Hep benim Hamza'mla da ilgilen derdin. O da benim gibi dertli olsun isterdin. (Oğlunun ismi de Hamza)

Tevhidi bir inancın vardı. Samimi bir dost, güzel bir abi, gerçek bir dava adamıydın!

Seni ebedi aleme uğurladık. Yolun aydınlık olsun Hocam. Bilirsin beni duygusal da biriyim. Yazı fazla uzarsa mürekkebi dağıtabilirim.

İnan yazacak o kadar çok şey var ki...

Lakin yutkunup duruyorum kelimeleri...

Kalem lal, kelam aciz...

Allah, bizleri ölümlerden ibret alan kullarından eylesin.

Ebediyet yolculuğun yorucu olmaz inşaAllah.

Dileğim ve duam budur. 

Seni hep güzel hatırlatacağım Hocam. 

Sadece bir keşkem var sana dair. Sık sık görüşmek istesek de dünya telaşına kapıldık. Bir türlü bir araya gelemedik. Beni de affet olur mu Hocam? 

Allaha emanetsin. Hz. Yakup a.s diyordu ya;

-Ben sevdiklerimi sadece Allah'a emanet ederim...

Vesselam...