Haber: Damla Oya Erman
The Walking Dead'in yaklaşık 15 yıllık televizyon serisi olarak süren süreci boyunca (onun temel aldığı çizgi roman ise bu Ekim'de 20 yaşına giriyor), birçok karakter onun figürleri olarak hizmet etti. Rick Grimes, kan tutkusu olan toplulukları düzeni korumak için elinden geleni yapan eski bir polis memurudur. Katana taşıyan sert kadın Michonne ve umut vaat eden favori Glenn bile var. Hatta Negan gibi, "düzelen savaş beyi"nden "sapık psikopata" kadar uzanan bir adam. Tüm bu karakterler, orijinal çizgi romanlarda bulunanlara oldukça yakın uyarlamalardır. Ancak bir karakter, ikinci sezonun ilk bölümünde ortaya çıktığında hepsinin popülerliğini aşabilen, tamamen yeni bir karakterdi: Daryl Dixon.
Norman Reedus'un çekici bir şekilde hırçın performansıyla güçlendirilen Dixon, The Walking Dead'in en tutarlı yan karakterlerinden biri olmaktan, sahip olduğu şeylere en yakın şeyi yapmaktan çok, bir maskot olana kadar ilerledi. Oyuncu olarak kanlı türlerle iyi tanıdık bir oyuncu olan Reedus'un canlandırdığı Dixon, hareket sahneleri ve pratik kan gösterileri için mükemmeldir ve The Walking Dead'in hoşlandığı gore gösterileri için uygundur. Sadakati ve uzmanlığı, zombi avcısı ekibin deneyimsiz üyeleri için kararlı bir kişi yapar. Bu arada, genellikle yalnız bir kişi olma ve duygusal olarak kendini izole etme eğiliminde olduğu şekilde, onunla olan her arkadaşlık kazanılmış bir başarı gibi hissettirir. Kısacası, o, Wolverine versiyonu The Walking Dead'dir.
Ve Wolverine gibi, tipik sınırların dışına çıkma ve birden fazla bağımsız maceraya girişme şansını yakalayan Daryl Dixon şimdi kendi yan hikayesini yönlendirmenin şansını elde ediyor, adı The Walking Dead: Daryl Dixon olan bu spinoff gösteri. Ancak Daryl ve Logan arasındaki karşılaştırma sadece kişilik karışımı ve eşleştirme değil - bir macera dizisi bulmak zor, zaman zaman biraz dik başlı olabilen bir yan karakterin olmadığı. Ancak onların kendi ilgili markalarına nasıl yerleştirildikleri ve zaman içinde sürekli olarak oynadıkları rol, oldukça benzersiz bir çift oluşturuyor.
Jack Kirby ve Stan Lee tarafından tasarlanan orijinal X-Men ekibi oldukça sıradandı. Karakterler arasında içsel çekişmeler ve yıpranmış ilişkiler vardı, ancak çağın birçok klasik karakteri, Fantastik Dörtlü veya Spider-Man gibi, kadar etkileyici değildi. Tematik olarak, çeşitliliğe saygı gösterme ve içsel sivil haklarımız hakkında metaforlarla doluydu. Bu nedenle, Giant Size X-Men #1 gibi canlı yeni karakterlerin ilk kez bir ekip olarak tanıtıldığı önemli bir çizgi roman olarak kabul edildi. Bu sayının hikayesi, onları orijinal X-Men'in birçoğunu kurtardı olarak, önceki iptal edilen çizgi romanları düşünülürse oldukça uygun bir mesaj içeriyor.
Daryl Dixon da gereken bir karakterdi. Başından itibaren, The Walking Dead, belirli bir çizgi roman hızına çarptı ve yeni toprakları haritalama karışımı olacaktı. (The Walking Dead çizgi romanları baştan biraz daha karmaşıktır, ancak bu, Marvel'ın kitaplarındaki duygusal çalışma, bir gün vahşi koşmak için izin verdiği için geçerlidir.) Ancak yeni bir enerji getirmeden, ilk birkaç cilt boyunca biraz değişmez bir şekilde görünecekti. Gösteri zaten nereye gideceğini tahmin etmeye çalışan bir hayran kitlesi çekmişti ve Daryl, tahmin edilemeyen bir öğe oldu. İzlemesi gerekenlerden biri olduğunu hemen belirledi, onun ilgisiz varlığı kaotik bir durumu kontrol etmeye çalışan çok yoğun adamların kurulan hiyerarşiyi sarsmasıyla sonuçlanırken.
Özellikle Wolverine de hayal gücünü aydınlattı. O da başka bir beyaz adam eklenen biriydi, ancak uzun, ince Cyclops gibi yüksek, ve çoğu zaman kimseyle iyi geçinmiyordu. Wolverine'a yakın olmak bir tür onurdu - elbette, sizinle çalışırdı, ama sadece belirli koşullar altında sizinle takılmak istemek istedi. Bu belki de en savunulamaz yönüdür: Hugh Jackman bile, çizgi roman versiyonundan bir ay boyunca daha uzun olan, Cyclops'dan rahatsızlık duyar ve Rogue hakkında baba gibi hisseder.
Dixon The Walking Dead'de ortaya çıktığında, aynı modelin çoğunu takip eder. Kendi grubu içinde bir yabancıdır, özellikle kardeşiyle ne olduğuna dair yaşadıkları nedeniyle onlara daha fazla güvensizdir (başlarda tutuklu olduğu bir çatıdaki bir boruyla bağlandığında, sapırdan çıktığında elinde bir el kesilmiş olarak bıraktı). Kardeşi olmadan, rahatladığı yerden uzaklaşması gerekiyor. Wolverine gibi bir Black Ops benzeri öldürme makinesi olarak tasarlandıktan sonra bir takımın bir parçası olmaya çalışmak için mücadele eden Dixon, rastgele insanlarla kamp ateşinde oturmanın onu yenmesi muhtemel olduğunu düşündüğü için yeni bir toplumun bir direği haline gelmek zorunda kalır.
Her iki karakterin de en büyük sevinçlerinden biri, yalnız başlarına gitmelerini izlemektir. Kendilerini sürekli olarak kendi gruplarına kızgın bir şekilde gözetlemeye alıştılar, bu nedenle yeni bir çevrede yeni insanlarla nasıl başa çıkacaklarını görmeleri gerekiyor mu? Yeniden canlanmış bir amaç bulmaları gerekecek mi? Kökleri derinlere inen karakterler için, hangi kişilerle bağlantı kurabileceklerini kim bulacaklar? Her iki Daryl ve Wolverine, gelecekte yapabilecekleri arkadaşlıkları belirleyecek ilişkileri etkileyen "kardeşler" tarafından hala takip ediliyor.
Daryl, zombi kıyameti sırasında yüksek sesli kız kardeşi Merle ile birlikte gelir ve Wolverine her zaman eski Weapon X ortağı Sabretooth'u aramak zorundadır. Her iki durumda da, bu ağır kardeşlikler, karakterin kişisel bir koda olan bağlılığını yansıtır. Merle, kendini affetmeye çalışsa da (zombileşmiş akrabasını öldürmeye Daryl'yi yırtarcasına öldürmeye zorlayan bir çatıdaki bir boruyla zincirlendi, sadece geride tek bir kopmuş el bırakarak kayboldu), daha çok bir zorba, etrafta ağırlığını atıyor. Sabretooth da yoğun gücünün ve ahlaki eksikliğinin tadını çıkarır, neredeyse Wolverine'e zaman zaman masumları kesmenin umursamadan yaşamanın ne kadar kolay olabileceğini göstermek için bir gösteri yapar.
Ancak sonunda, Daryl ve Wolverine'ı tanımlayan şey o kod olur. Wolverine bir serseri olabilir, ama yardıma ihtiyacı olanlara sırtını dönmez. Bu, ünlü Logan'ın sürücüsünü oluşturur ve The Walking Dead: Daryl Dixon'ı besler. On yıldan fazla bir süre boyunca bulduğu ailesiz kişiden tamamen kopuk bir adam, şimdi sadece kendisi ve kendisini korumasını isteyen bazı yabancılarla başa çıkmak zorundadır. Bu, bu diziyi The Walking Dead'in erken sezonlarından bu yana en iyi kılan şeydir - tüm marka büyümesi ve kötü şöhretli anlatı karmaşıklığından arındırıldığında, elimizde sadece Daryl'ı omuzlamaya istekli olan kişi vardır. Ve Wolverine gibi, eğer ona çağrıldığını hissederse, çok şey taşıyabilir.
Franchise ve karakterleri geleceğe doğru Daryl Dixon gibi yan ürünlerle hareket ettikçe, biraz düzen gelmeye başlayan bir dünyada sakinliği koruma yeteneği gereklidir. Bu nedenle, başlangıçta bir sert hayatta kalma türü olarak başladığından, insanlığın nihayet yolunu bulacağının en iyi kanıtı olabilecek bir Daryl olduğunu söylemek yanlış olmaz. Diğer Walking Dead karakterlerinin yaşamlarındaki yoğun şiddetin aşağı düşmelerine neden olduğu anlar ve eylemler, onları iyi insanlar mı yoksa apokalipsin içinde iyi bir insan olmanın mümkün olup olmadığını yeniden değerlendirmeye zorlarken, o sadece doğru olduğunu hissettiren bir şey yapar, insanlık acısının kırılganlığı içinde taze bir nefes. Ve biri aynı eski Daryl olarak adlandırabilir, ancak The Walking Dead'in hayranları için, istedikleri her şeydir.
