Haber: Damla Oya Erman
Batık gemi, Kuzey Atlantik'in dibinde, Kuzey Atlantik'te Newfoundland'in doğusunda, denizin yüzeyinden yaklaşık yaklaşık 3.962 metre derindeydi.
Titanik'i bulma ve kurtarma çabaları, geminin batmasının hemen ardından neredeyse hemen başladı. Ancak teknik sınırlamalar ve Kuzey Atlantik arama alanının olağanüstü genişliği nedeniyle bu işlem son derece zordu.
Amerikalı okyanus bilimci ve eski Deniz Kuvvetleri subayı Robert D. Ballard, Massachusetts'deki Woods Hole Oceanographic Institution'da görevli olan, 1977'de ilk arama seferini yönetti ancak başarısız oldu.
1985 yılında, Fransız okyanus bilimci Jean-Louis Michel ile birlikte, ABD Deniz Kuvvetleri tarafından geliştirilen deneysel ve insansız bir denizaltı olan Argo ile geminin enkazını bulmak üzere tekrar yola çıktı.
Argo, deniz tabanının hemen üzerinde seyahat ediyor ve fotoğrafları araştırma gemisi Knorr'a iletiyordu. 1 Eylül'ün erken saatlerinde, Argo, deniz tabanındaki enkaz parçalarını incelemekteyken, aniden Titanic'in yaklaşık 13 bin fit derinlikte bulunan dev kazanlarından birinin üzerinden geçti.
Ertesi gün, geminin gövdesi yakında bulundu. Gemi ikiye ayrılmıştı, ancak birçok özelliği ve iç mekanları olağanüstü iyi korunmuştu. Geminin etrafında 2 mil karelik bir alanda yüz binlerce enkaz parçası dağılmıştı. Enkaz daha sonra insansız ve insanlı denizaltılar tarafından keşfedildi ve 1912'deki batışının ayrıntılarına yeni ışık tuttu.
Titanik şimdi düzenli olarak keşfediliyor ve binlerce artefakt kurtarıldı. Keşfi ardından kahraman olarak kutlanan Ballard, RMS Lusitania ve USS Yorktown gibi daha birçok yüksek profilli arama seferini yönetti.
