Çocuklarımızı ne kadar çok sevsekte onları el üstünde tutmayı bırakmalıyız artık, bu durum akıl almaz boyutlara ulaştı.
Son yıllarda şımarık büyüyen cocuklar aile bireylerine, "dayılanma, efelenme" konusunda bayağı cesur görünüyorlar.  
Bu durumdan rahatsız olan anne ve babalar oldukça mutsuz.

Çocuklarına ilgi, sevgi ve olabildiğince fazla rahatlık verdiklerini söyleyip nerde, ne zaman hangi çocukluk döneminde hata yaptıklarının farkına varamıyorlar.

. . .

İddia ediyorum!

"Yanlış çocuk yoktur. Ona yanlış tutum gösteren anne, baba vardır"

Ebeveynler çocuklarına ya baskıcı yada aşırı kuralsız bir hayat veriyorlar.

Bazı anne babalarda kendilerine miras kalan anne ve babalarının nasihatlarıyla çocuğunun yaşını, dönemini, zamanını düşünmeden anlatıp da anlatıyor.

Belki de kendisi o nasihatlara kıymet vermediği acının hırsıyla... Çocuğunun büyükanne ve büyükbabasının istediği kalıpla büyütme isteği ile çocuğuna, yaşının çok üstündeki bilgileri zamansız anlatıyor.

Bazı anne ve baba ise,

Sanki cocuğuna herşeyi istemeden, ihtiyaç duymadan almanın iyi anne baba olduğunu düşünüyor.

Bazı ebeveynler ise,

Neredeyse evin yönetimini çocuğuna vermiş durumda.!

- Çocuğum ne derse doğrudur.!

- Benim çocuğum nereye gitmek istiyorsa oraya gidilecek.!

- Bu kadar param var. Kazancım, imkanlarımız hepsi senin.!

- “Oğlum/kızım sen yorulma ben hallederim. Hatta senin yerine ev ödevlerini ben yaparım” diye tutum davranışta bulunan anne ve babalar daha sonra “oğlum / kızım beni dinlemiyor” efeleniyor diyorlar.

Hatayı çocukta bulan annne babalar kendileriyle yüzleşseler, hatanın kimde olduğunu anlayacaklardır.

Bu yüzden lütfen çocuklarınıza olması gereken davranışlarda bulunun. Kurallar koyun. Ne baskıcı olup, ısrarla böyle ol, şöyle ol söyleyin ne de sınırsız, kuralsız özgürlük verin.

Sevgiyi verirken saygıyı, saygıyı öğretirken güven vermeyi unutmayın.

Çocuğunuzu şımartmak veya çocuğunuzun şımarık olması asla sizin iyi anne/baba olduğunuzu göstermez.!

Yarınlara çocuk yetiştirmeden önce her anne ve baba kendisini eleştirip, yanlışlarını düzeltmeleri gerekmektedir..  

Çocuğu suçlamak çok kolay!

Şımarık diye adlandırılan çocukların anne ve babası bayağı şımarmış olabilir mi?

Oysa, asıl suçlu sorumluluğunu hakkıyla yerine getirmeyen, olumlu davranışlarını göstermeyen anne ve babalardır. !