Hayal gücünün engeli yok: Engelli bireylerin azmi ve başarı hikayesi herkese ilham olsun. Milli sporcumuz ve başarılı bir mühendisin hayat hikayesi...

Merhaba Okan bize kendinden bahsetmek ister misin?

Ben Okan Cihan. 30 yaşındayım. Doğuştan bedensel engelli olarak dünyaya geldim. Ellerimi ve ayaklarımı kullanamıyorum.  Tekerlekli sandalye ile yaşamımı sürdürmekteyim. İnşaat mühendisiyim. Bir kamu kurumunda çalışıyorum. Evet, hayata 1-0 geride başladım. Fakat tüm zorluklara karşı her türlü zorluğun üstesinden gelebileceğime inanıyorum.

Bu inanç ve motivasyonunu nasıl sağlıyorsun?

Bu inanca sahip olmamın küçük bir hikayesi var. Bunu sizlerle paylaşmak elbette isterim. Bu benim için bir dönüm noktası oldu çünkü. Çok küçük yaşlardayken, henüz eğitim hayatıma başlamadan önce hep yazı yazan insanlara özenirdim. Bu veresiye defterine yazan bakkal amca dahil olsa hep imrenerek bakardım. Çünkü çocukluğumun en büyük hayaliydi yazı yazmak, bir şeyler karalamak. Ama bunu yapamıyordum. Çünkü başta da söylediğim gibi ellerimi kullanamıyorum. Bu durumdan dolayı hep hayıflanıyordum. Keşke bende bir şeyler yazabilsem, karalayabilsem diye. Sonra bir akşam ailemle birlikte televizyonda haberleri izlerken ellerini kullanamayan engelli bir bireyin ayağıyla yazdığına şahit oldum. O bana büyük bir ilham kaynağı oldu. Bir umut ışığı oldu. Ben de başka bir uzvumla yazabileceğimi düşündüm. Sonra bir gün masada otururken annemden kâğıt ve kalem istedim. Şaşırdı tabi. Ama sonrasında koydu önüme kâğıt ve kalemi. Masada bir de gazete vardı. Sonrasında nasıl olduysa aklıma kalemi ağzıma almak geldi. O şekilde yazmak istedim. Henüz okula başlamadığım için okuma yazma bilmiyorum. Ben de gazete küpüründeki harfleri taklit ederek yazmaya koyuldum. İlk başta tabi bugün olduğu gibi okunaklı ve düzgün yazamıyordum. Silik ve tıpkı bir arabanın camından süzülen yağmur damlaları gibi kıvrımlı oluyordu. Fakat pes etmedim üstüne gittim aylarca gecelerce denedim.

Peki okul hayatın nasıldı?

Okula başlama dönemi geldiğinde gayet okunaklı ve düzgün yazabiliyordum. Sonra eğitim hayatıma başladım. Bir gün öğretmenimiz tahtaya alfabedeki harfleri yazdı. Ve bunları deftere dökmemizi istedi. Ben tabi önceden hazırlıklı olduğum için herkesten hızlı ve güzel bir biçimde tahtadaki harfleri deftere döktüm. Bir ara öğretmenimin beni hayranlıkla ve duygulanmasından kaynaklı gözleri dolu bir şekilde izlediğini fark ettim. O an dün gibi aklımda. Beni çok etkiledi. Bu benim hayatımda dönüm noktası oldu. Ben belki hayatta çok şey başaramadım ama bir şekilde başardığımı düşünüyorum. Çünkü artık her şeyin üstesinden geleceğimi biliyordum. Çünkü çocukluğumun en büyük hayalini gerçekleştirmiştim. Artık yazı yazabiliyordum. Eğer bunu başaramasaydım belki de bu bende travma olarak kalacaktı. Hayata öyle sımsıkı sarılamayacaktım. Ve bugüne kadar başardığım şeyleri başaramayacaktım.

Ailenle diyaloğun nasıl peki?

Ve tabii ki de ailem...  Onların katkısı tabii ki en büyük diyebilirim. Onların desteğini, gücünü, dağ gibi arkamda duruşunu kelimelerle anlatmam mümkün değil. Kelimeler kifayetsiz kalır. 30 yaşındayım hala da öyle. Onların desteğini, gücünü, dağ gibi arkamda duruşunu hala öylesine güçlü bir şekilde hissediyorum. Onlara minnettarım.

Hobilerini çok merak ediyorum. Neler yapmaktan hoşlanırsın Okan?

Hobilerimden bahsetmek istiyorum. Kitap okumayı severim. Onun dışında karakalem, portre, resim çiziyorum. Hatta en sevdiğim kuzenimin portre resmini çizmiştim. Oda hayran kalmıştı. Onun dışında milli spor branş olan boccia ile ilgileniyorum. Yaklaşık 7-8 ay önce başladım.  Ve benim hayatımda çok çok derin bir yer kaplıyor. Çünkü bu spor sayesinde hayatımda güzel bir yer kaplayan insanlarla tanışmış oldum. Yakın bir tarihte aşağı yukarı bir ay önce Yalova’da gerçekleştirilen Petkin-Boccia turnuvasına katıldım. Birçok ilden sporcular da katıldı. Ve takım halinde önemli başarı elde ettik. Bu benim ilk turnuvamdı. Çeyrek finaller yarı finaller hatta final dahil gördük. Fakat şunu gözlemledim. Yarıştığımız mücadele ettiğimiz oyun arkadaşlarımızla yarışma esnasında kullandığımız malzemeler top ve rampalar bunları kıyasladığımızda maalesef en kötü malzemeler bize ait. Biz eşit şartlarda yarışmak istiyoruz. Onların malzemelerinin kalite standartlarının standartlarında malzemelere ulaşmak istiyoruz. Böyle olursa eminim çok daha iyi başarılar elde edeceğimize inanıyorum. Tabi bunun içinde malzeme temini bir sponsora ihtiyacımız var. Ben buradan firmalara sesleniyorum lütfen bize sponsor olun birlikte başaralım.

 

Seninle gurur duydum. Peki buradan insanlara mesajın nedir?

İnsanlığa mesajım; hayatta her türlü engelle karşılaşacaksınız. Fakat bu durum sizin hayal etmenize engel olmamalı. Hayal edin ve inanın. Göreceksiniz ki er ya da geç başaracaksınız.