Bir bayram daha geldi. Kime göre,niçin? 

Nasıl bir bayram, nasıl bir sevinç,nasıl kimlerin kurban edildiği,kimlerin kurban alabildiği bu bayram, düşündürüyor insanı. 

Dini bayramların asıl önemi, kucaklaşmak, barış ile sevgiyi paylaşmak, yaşlıların duasını almak el öpmek, çocukları sevndirmek, yoksul olanların gönlünü almak onların ceplerine, evlerine güzellik sunmak.

Şimdilerde tam tersi yapılan tatil keyfinin adı"bayramlar!"

Pandemi sürecinde kaç ev ekmeksiz kaldı.

Kaç kişi hayatına son verdı. Kaç kişiler yoksullaşan ailelere destek oldu.? 

Bu yüzden,

“Bu bayramı kutlamak istemiyorum.!”

Hangi mutlu insana,

Hangi parasızlıkla debelenen aileye,

Hangi ekonomisi bozulmuş insana,

Sıkıntı içinde, kendinden vazgecmişe, 

Çaresızlık yaşayan, genc yaşta umutsuz kalmışa,

Hakkını hırsızlara kaptırmışa, 

Artık yarına hayal bile kuramayan, "tükenmişlik sendromu” yaşayan işsizlere, evsizlere, ihanete ugramışlara en kötüsüde yarından umut kesmişlere, 

"Bayramın kutlu olsun" demek en büyük hakarettir.!

İnsanlar maddi ve manevi sıkışmışken onlara, tebbesüm bile küfür geliyorken bayram coşkusunu anlatmak harbiden dalga geçmek gibi bir durum.

Yasaklamalar bitmiş, corona istiharetteyken, tatilciler sahilleri doldurmuşken hangi bayram kutlaması bu...? 

Düne kadar bu ülke de zengin, orta, ve fakir vardı.

Şimdi ise sadece ya zenginsiniz, bayram, hal anlamaz ya da fakir fukarasınız kurban bayramına "kurban!".

Artık bu ülkede orta halli kesim yoktur bu böyle biline! 

Zengin, mutlu zaten mutlulukla bayramlaştı bile çoktan..

Fakirin bayramını kutlamak ise incitir artık insanı, kafa bulmak, küfür etmek gibi..

O vakit kutlayamam işte ben bu bayramı.

Bir başka bayramda insanlık, insanlar mutlu olunca bende kutlarım tüm dostlarımın bayramını..!