Hani şu meşhur deyim vardır ya: “Anne olunca anlarsın!” Ergenken ve sonrasında deli dolu çağlarınızdayken, çoğu zaman sitemle duyduğunuz ve ancak anne olunca anlamını yürekten kavradığınız… Öyle doğru ki! Öyle çok seviyorum ki yaşanmışlıkları ve özlü sözlerimizi, deyimlerimizi. Her birinin hikayesi ayrı, yaşanmışlık neticesinde de doğru mu doğru…
Annelik dünyanın en zor mesleği! Eskiden beden gücüyle daha çok emek verilirmiş, şimdi ise daha çok beyin gücüyle… Günü planlayarak, evde, işte, okulda hayatın mükemmel akması için elinden gelen herşeyi yaparak! Modern anneler çok şanslılar çünkü eşleri hayatı paylaşıyorlar mümkün olduğunca! İşi bitirince “Ohhh bitirdim!” dercesine müzik çalıp göbek atan son teknoloji çamaşır, bulaşık makineleri var yaşamlarında… Ama bunun yanısıra da koşturmanız gereken birçok sosyal aktivite, spor, toplantı, seminer, parti, vs. var çocugunuz uğruna… Yani vakit olduğunca, hayat kolaylaştığınca daha yoğun, daha bi yetişilemeyesi sanki! Ancak piknik ya da spor yaparken dinlenebiliyoruz bir ağacın gölgesinde. Eslerimiz daha az… Dur durak bilmiyor zamane anneleri… Bebek buluşmaları, diş buğdayları, doğumgünü partileri, spor ligleri, sosyal aktiviteler, sonu olmayan bir derya hepsi. Ama sonuç çok güzel. Değiyor hepsine. İçten bir sarılma eşliğinde yanağa ansızın kondurulan bir öpücük unutturuveriyor tüm yorgunluğunuzu size. Dünyanın en mutlu, en pozitif insanı oluveriyorsunuz bir anda!
İster fiziksel ister yüreksel olsun dünyadaki tüm annelerin anneler günü kutlu olsun. Dünyanın en güzel, en değerli insanları onlar! Bizleri, eşlerimizi, çalışıyorsak torunlarını yetiştiren, doğurmadığı halde evlat edinip yuvasını açan, sonra da o evlada gözü gibi bakan ve yetiştirip emek veren tüm kadınlar takdire şayan! Dilerim tüm annelerin yüzü güler evlatlarından yana ve onların çok güzel başarılarına ve mutluluklarına şahit olurlar! Hepinize harika, pozitif günler diliyorum. Anne yüreği sonsuzluğunda…
