2014, Biraz üzdü, biraz sevindirdi derken bazılarımızı da yaktı yıktı. Bir daha hatırlanmaması gereken yaralar bırakırken diğer taraftan da yanaklarımız acıyınca ya kadar güldüğümüz  bir yıl daha  gelip geçti.
   2014 yılı bazılarına iyi gelirken, çoğumuza  keder verdi. Soma akıllarda acı anı kalırken, madencilerimizin ölümleri, işçi babalarını kaybeden onca yetim çocuğun göz yaşları kızıl bir yıl gibi Türkiye’ye de dokundu. Hem de içimize dokunaklı dokularla…
  Ülkemizde yaşanan doğal afetlerin diğer benzerleri Dünya ülkelerinde de yaşandı. Bu yıl kızıl dolunayın etkisinden midir nedir bilinmez ama; insanlığı kana bulayan acı durumlar yaşandı.
   Yanı başımızda, silah ateş sesleriyle uyanıp, çoğu kez elimizi kolumuzu bağlayıp düşüncelere daldığımız savaş çığlıklarıyla yaşar olduk.
   Orta Doğu’da ki savaş ve savaşın  çocukları darmadağınık aile yakınlarıyla  hayata tutunmaya çalıştılar. Hem de gözler önünde perişan oldular her bir köşeye barınmaya çalıştırlar. Ülkemize göç edenlere kimi zaman kızdık, kimi zaman  acıdık ama çok ta iyi sahiplenemedik.
  El Nusra gibi akıllara ziyan vahşet bir örgütün katliamı, dehşet saldırıları insanlığın ayıbı oldu ve ne acı ki; hala önüne geçilemeyen Dünya Ülkelerinin ve bizim sıkıntımız oldu.
 Barış, sevgi, dostluk kayıp oldu..
 İnsanlık öldü. İnsani duygular can çekişir oldu.
Sahipsiz yaşlıların gözü kapıda, kulağı telefon sesinde takılı kaldı.
 Yaşam şartları çoğu aileleri zorladı, üniversite mezunları iş bulma telaşındayken aileler kara kışta ısınma, barınma, yeme  telaşına girdiler.
  Asgari ücretliler zam beklerken, emekli işçi, memur her ayın sonuna kadar “Ah’’çekti.
  Zenginler 12 Aya, keyiflerini katlarken, az gelirli vatandaş 12 aya “24 ay acı ekli gibi acı çekti.’’
  Ekonomi zorluğu çekenlerin, gözü alamadığı ürünlerde kaldı.Aklı, hesap makinesi, yüreği ‘’2015 umudu oldu…!’’
    Kaç sokak çocuğu yine aç, susuz kaldı.Köprü altları, park bankları lüks villaları oldu..
    Kaç kadın cinayete kurban edildi… Kadına şiddet yine devam etti..
        Trafik canavarı kaç virajı dönemedi, patinaj yapıp  kaderleri yine altüst etti.
     Çocuk yaşta gençlerin tutsağı, zevki, uyuşturucu maddeleri  oldu. Özellikle Bonzai’ye teslim olan çocukların evi kara toprak oldu.
   2014 Mutluluğu, mutsuzluğu yaşatırken nihayet sona  doğru yaklaştı.
   2015 umuduz,
   sevginin adı,
   İnsanca yaşamanın adresi.
   Mutluluğun adı olsun…
   Hüzün  insanların ve insanlığın yakınından bile geçmesin.
   Güzelliklerle dolu’’umut’’ yılının; ruhlara, kalplere, insanlığa iyi gelmesi için  göğe al açıp yalvarmaktan başka çaremiz yok.
   ‘’Bu yıl güzel olacak.!’’
     Diye kendimizi inandıracağımız,tadımızın kaçırılmaya çağı, kazanç, başarı, sağlık, huzur  yılı, 2015 hepimize ugurlu olsun.