Çok üzgünüm insan olarak.
İnsanlık vasfını taşıyan herkes üzgün.
Ülkem kan revan içinde.
Canımız burnumuzda.
Bir acıdan, başka bir acıya koşuyoruz.
Sinir içindeyiz kendimizle kavga edecek duruma gelmişiz.
Üzgünüm aynı zaman da öfkeli.
Şuan içimden ne geçen biliyor musunuz?, yaşanan bu elim olaydan dolayı duyduğum üzüntüyü ve öfkeyi sakınmadan, sansürlemeden olduğu gibi yazıma taşımak. Ama yapmayacağım. İçten içe sevinen, bıyık altından gülen hainlere biraz daha sevinme fırsatı vermeyeceğim.
Evet, Ankara da katliam yapılmıştır.
Dünyanın en aşagılık silahı olan Terör, yine onlarca masum insanın parçalanarak ölmesine, yüzlercesinin de yaralanmasına sebep olmuştur.
Kan ve gözyaşı.
Dinmeyen acılar. Kapanmayan yaralar.
Ardı arkası kesilmeyen ölümler. Bitmiyor.
Bitmez, bitiremezler, bitirtmezler.
Çünkü “sarı inek” verildi bir kere. El kol bağlı.
İki gün boyunca Bilgisayar ekranından Ankara da, meydana gelen patlama sonrası çekilen korkunç fotoğrafları, dehşet içinde inceledim.
Gördüğüm her resimde, izlediğim her görüntüde biraz daha kahroldum.
Parçalanmış bedenler, ölmeden evvel çekilen acının izleri kanlı yüzlerden okunabiliyordu.
Öyle gerçek, öyle büyük bir acı. Cansız fotoğraflardan çığlıkları duyuluyor insanların.
Söylesenize!
Ne yapmıştı o insanlar size? Kavramların en güzeli, en anlamlısı, en insanisi. Barış adına yürümenin dışında neydi suçları?
İnanıyorum ki, gün gelecek ve sorduğum soruların cevabını, döktüğünüz kanlarda boğulurken vereceksiniz. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.
Acımızın tarifi yok, bastırılmasının imkanı da.
Her geçen gün biraz daha eksiliyoruz. Parçalanmış cesetler gibi hayatlarımızı, hayallerimizi, umutlarımızı parçalamaya çalışıyorlar.
Bu nedenle yalvararak söylüyorum. Çok hassas bir dönemden geçiyoruz. Lütfen yaşanan acılara karşı ilgisiz olmayın, kanıksamayın.
Yükselen ağıtların dilini, dinini sorgulamadan ses verin. Meydanlara inen provakatörlerden mümkün olduğunca uzak durun. Lütfen ama lütfen sağduyu diyorum.
Ancak bu şekilde, Ülkemizde bir iç çatışma amaçlayanların oyununu bozabilir, başka. başka canların yitip gitmesine engel olabiliriz.
