İnsanlar olmaması gereken bir şekilde canlarını yitiriyorlar. Üzülüyoruz, ama çok normal gibi karşılıyoruz.Kader diyoruz, fitratına uydurarak, sesimizi kısıp uzaktan izlemeyi tercih ediyoruz.
Ölen ölür geri kalan sağlar bizimdir mantığı insan hayatının ne kadar ucuz olduğunun en açık kanıtıdır.
Millet olarak kendi acımızın dışında başka bir acıya tahammülümüz kalmamış.
Bencilliğin en üst seviyesini çoktan aştık.
Ne keyfimizden ödün veriyoruz, ne de canımızı sıkacak olayları hayatımıza dahil ediyoruz.
Son günlerde artan terör saldırılarında yitirdiğimiz şehitlerimiz ve sivil halk ölümleri insan olan herkesi derinden üzdü.
Doğru anladınız insan diyorum. Hani şu son günlerde eşine az rastlanır türler.
Hepimizin ağzında aynı türkü tutturmuş gidiyoruz.
Hepimiz kardeşiz, acı hepimizin acısıdır.
Sonrasımı? sonras, Ülkenin dört bir yanında ağıda durmuş analar. tabutları sıra, sıra dizilen şehitler. Tek suçu o topraklarda doğmak olan ve feci şekilde öldürülen küçük çocuklar. Yasinler, Fıratlar, Cemileler. Ve bugün çocukluğundan vurulan, yaşıtları gibi okula gitmek yerine toprağa verilecek olan 8 yaşındaki Elif.
Gerekli, gereksiz her olayda boş çığırtkanlık yapan sivil toplum örgütleri, daha soğumayan çocuk cesetlerini siyasi malzeme yapmaktan çekinmeyen ahlaksızlar ve üzüntüsünü acıklı bir, kaç cümleyle sosyal medyada paylaşan halk.
Yükselen Her çığlığı farklı bir maskeyle kapatmaya çalışmaktan vazgeçin.
Yalan söylemeyin, riyakarlık etmeyin. İçinizde bir parça insanlık kaldıysa gerçekçi olun.
Yerlerde üzerine bastığınız ölen çocukların gerçek kanı.
Önünüzden geçen kocaman tabutlarda aldıkları yara izini en ağır şekilde taşıyan minicik bedenler var.
Kirli dünyanın, kirli siyasetine kurban edilmiş. Ölmüş bu çocuklar, öldürülmüş hala göremiyor musunuz?
Biliyorum bir çoğunuz yazımı okuduktan sonra biraz içlenecek, ölen, öldürülen çocukları yağdederek dualar göndereksiniz.
Ve eminim vermek istediğim mesajı görmezden geleceksiniz.
Bu bir istek değil,
Bu bir çağrıdır.
Ey insanlık vicdanınızın sesini dinleyun!
Milletçe el ele verelim. Hep bir ağızdan haykıralım. Artık çocuklar ölmesin, güzel yarınlar görsün.
