Elinde üç renk yazma vardı
Al Yeşil Pembe, Doladı birbirine
Başını, bir fesmiş gibi sardı sarmaladı
Doladı… Doladı durdu…
Şakaklarından birer tutam saçını çıkarıp 
işaret parmakları ile dolam dolam doladı… 
Bıraktı zülüflerini
Iıııh hayır olmadı, yok olmadı tekrar… 
Parmaklarına tükürdü tekrar tekrar doladı zülüflerini işaret parmaklarına ve bıraktı
Evet şimdi olmuşlardı annesi gibi,
Anneannesi gibi lüle lüle zülüfler
Topak topak elma yanaklar
İnce uzun  hokka burun
İnce yaprak gibi dudaklar
Keman kaş.. Ela göz..  Beyaz beniz
Kestane saçlarını sarmalayan üç renk yazma
Al………
Yeşil………….
Pembe, pespembe…………
Kalemi aldı eline yazdı alnının üzerine Osmanlıca
Kader…!!!
Elinin üzerine
Ve yüzük parmağına yazdı kader…!!!
Kader…!!!
Süzgün bakışlarla baktı küçük kızına ve seslendi…
——— Abla kocan nasıl iyi mi???................................................
Anneeeeeeeeeeeeeeeeeeee…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Anneeeeeeeee
Anneeeeeeeeee
Anneeeeeeeeeeeeeee 
………………………………….
Çığlıklar, hıçkırıklar boğazına dizildi küçük kızının
Sadece anne diyordu
Anneeeeee
Ama annesi boş bomboş gözleri ile bakıyordu ona
Yitik bir boşluk
Evrenin boşluğunu, karanlığını hiç bırakacak kadar boş bomboş ve karanlık kapkaranlık dipsiz bir kuyu gibi sonsuz bir karanlıkla bakıyordu kadın…