Çalışkan, gayretli idi
Duruşu heybetli idi
Öyle güzel bakışları vardı ki
Toprağa sevdalı idi.
Kor ateş gibi
Bir yüreği vardı.
Gördüğü acılara
Yürek kaparttıp
Sanki o acılarla
Yoğrulan bir başkası idi.
Hiç kimse görmesin diye
Evin en kuytu köşesinden
Başını dizine koyup
Hıçkıra hıçkıra sessizce ağlayan
Acılarını yanlız yaşayan
O benim babamdı.
İlk gurbet kapısını çalan
Genç yaşında memleketine
Yabancı olan
Çocuklarına, vatanına özlem duyan
Kendi yağından kavrulan
O benim babamdı.
Sözü senetli
Çevresi çok, imanı boldu
Herkesi seven
Kini hiç yoktu
Kendi halinde yaşayan
Allah'ın bir kulu idi.
Yüreğinde fırtınalar kopsa da
Suskunluğunu bastıran
Dostla dost olan
Doğru yolda yolunu bulan
İlim irfan ile yoğrulan
Sözün ustası olan
O benim babamdı.
Şehirde kalan
Hiç şehirli olmayan
Köyünün toprağını,
Havasını, suyunu
Cennet bilen
Hiç köyünden vazgeçmeyen
O benim babamdı.
Fakiri, fukkarayi hep gözetleyen
Komşusu açken
Gece uykusu gelmeyen
Bir ekmeğini dahi
Komşusuyla paylaşan
O benim babamdı.
Davaları dindiren
Barış yemeklerini indiren
Kendi için yapmadıklarını
Başkasına yapan
Hep yardımsever olan
Yanlız Allah yolunu bilen
O benim babamdı.
Toprağa, çekirdeğe can veren
Kendi elleriyle yetiştirdiği ağacın
Gölgesini insana sevdiren
Ağacın yeşil dallarından
Kuşlara yuva yapan
O benim babamdı.
(13.07.2020)
Babamı rahmetle anıyor, mekânı cennet olsun.
Gün geçtikçe seni daha çok özlüyoruz babam. Kullandığın kokunu, sohbetini, gözlerinde gözlüğün, elinde kitabın olduğu hâlini hep anıyoruz bilge adam, canım babam.