Çalışkan, gayretli idi

Duruşu heybetli idi

Öyle güzel bakışları vardı ki

Toprağa sevdalı idi.

Kor ateş gibi

Bir yüreği vardı.

Gördüğü acılara

Yürek kaparttıp

Sanki o acılarla

Yoğrulan bir başkası idi.

Hiç kimse görmesin diye

Evin en kuytu köşesinden

Başını dizine koyup

Hıçkıra hıçkıra sessizce ağlayan

Acılarını yanlız yaşayan

O benim babamdı.

İlk gurbet kapısını çalan

Genç yaşında memleketine

Yabancı olan

Çocuklarına, vatanına özlem duyan

Kendi yağından kavrulan

O benim babamdı.

Sözü senetli

Çevresi çok, imanı boldu

Herkesi seven

Kini hiç yoktu

Kendi halinde yaşayan

Allah'ın bir kulu idi.

Yüreğinde fırtınalar kopsa da

Suskunluğunu bastıran

Dostla dost olan

Doğru yolda yolunu bulan

İlim irfan ile yoğrulan

Sözün ustası olan

O benim babamdı.

Şehirde kalan

Hiç şehirli olmayan

Köyünün toprağını,

Havasını, suyunu

Cennet bilen

Hiç köyünden vazgeçmeyen

O benim babamdı.

Fakiri, fukkarayi hep gözetleyen

Komşusu açken

Gece uykusu gelmeyen

Bir ekmeğini dahi

Komşusuyla paylaşan

O benim babamdı.

Davaları dindiren

Barış yemeklerini indiren

Kendi için yapmadıklarını

Başkasına yapan

Hep yardımsever olan

Yanlız Allah yolunu bilen

O benim babamdı.

Toprağa, çekirdeğe can veren

Kendi elleriyle yetiştirdiği ağacın

Gölgesini insana sevdiren

Ağacın yeşil dallarından

Kuşlara yuva yapan

O benim babamdı.

                   (13.07.2020)

Babamı rahmetle anıyor, mekânı cennet olsun.

Gün geçtikçe seni daha çok özlüyoruz babam. Kullandığın kokunu, sohbetini, gözlerinde gözlüğün, elinde kitabın olduğu hâlini hep anıyoruz bilge adam, canım babam.