Benim Gözümle Gezelim
Özden A.COŞAR
UKAMED Uyuşturucu ve Kötü Alışkanlıklar ile Mücadele Eğitimleri Derneği
İlk defa bir köşe yazımı bu kadar zor yazdım... Baş Göz Üstüne...
Hasta değilim, ama hasta gibiyim.
Dertli değilim, ama dünyam başıma yıkılmış gibi dertliyim.
Elim kalksa kolum kalkmıyor.
Azıcık gülecek olsam gözyaşım gözümde duruyor.
Evladımı sevsem, anne diye ağlayan çocuk geliyor gözümün önüne utanıyorum.
Yada yaramazlık yapan çocuğuma kızacak olsam, evladının buz gibi elini bırakmayan baba var gözümün önünde.
Bisküvi yiyecek olsam cebinden bisküvisini çıkarıp bunu çocuklarıma verecektim diyen amcanın sesi kulağımda.
Yani; ne öyleyim ne böyleyim
Konuşsam olmuyor,
Sussam olmuyor...
İçimde, ruhumda paramparça ama yinede yapacağımızı yapmalı, bu yaraları birlikte sarmalıyız diye avunuyorum ve avunacağım.
Ve o bölgede görev yapmış biri olarak onların bize dediği gibi baş göz üstüne diyerek onlara destek olmaya onların sesi olmaya çalışacağım.
İlk duyduğumda anlamamıştım, baş göz üstüne ne demek demiştim arkadaşıma...
Çünkü nereye gitsem kimi görsem ekmek dahi alacak olsam hepsi sözlesmiş ve ben sanki onlara emrediyorum gibi itinayla baş göz üstüne diyorlar ve el pençe divan duruyolardı, sonra açıkladı arkadaşım.
Sen bizim gözümüzde misafirsin, buralara bizim memleketimize gurbetten geldin o yüzden senin her isteğin bize emirdir başımızın gözümüzün üstünedir demişti.
O zamanda şimdi de anlatırken duygulanırım.
Şimdi sıra bizde, şimdi ahde vefa zamanı, şimdi biz seslenelim sizlere Baş göz üstünesiniz... (Fahri Yazar)
