Ateş ile ülfet olmaz
El atarsan yakar hemen
Cahil ile sohbet olmaz
Yaptığını yıkar hemen
Yâr demeyin siz ağyara
Güvenmeyin hilekâra
Bin çıra yaksan da köre
Göremez bir şey bakar hemen
Melûli’yim der ki her suyla akma
Kendine bak elin gıybetin yapma
Turab ol kimsenin hatırın yıkma
Nefsini yıkanlar er belli belli
Gerçek iman muhabbete yol açar
Dost ile oturur, dost ile göçer
Hak ile batılı fark edip seçer
Batıl topraklara tohum eker mi?
Hakikat yolunda birlik isterler
Kavgasız, nizasız dirlik isterler
Hem cömert, hem cesur erlik isterler
Bu meydanda ikrar verenler için
Sevgi ikrarını güdene derler
Dost zehrin bal gibi yudana derler
Yorulmadan başa gidene derler
Onun tek duyduğu dostunun sesi
Melûli’m sevginin anlamı çoktur
Hepsin(i) söylemeye zamanım yoktur
Hak görüp hak bilen sevgiler Hak’tır
Bundan başka hiçe çıkar hepisi
Kargalara gül satmak ne?
Körlere ayna tutmak ne?
Koyunlara kurt katmak ne?
Kurt koyuna uyar mı hiç?
Ne ekersen o bitiyor
Attığın maya tutuyor
Her kuş dilince ötüyor
Karga, Şahin olur mu hiç?
Bizdedir o büyük varlık
Sohbet ederiz hep birlik
Göremezsek bizde körlük
Kusuru bizde ararız
(Melûli)
