Ülkemizin en temel gerçeği deprem!
53 bin 537 canımızı kaybetmemizin üzerinden 1 yıl geçmişken, yaşadığımız acı hala tazeyken biz bu süreçte ne yaptık?
Asrın felaketinden sonra hala daha, ne bir önlem aldık ne de evimizin güvenliğinden emin olabildik. Hepimiz bir şekilde günlük yaşantımıza geri döndük. Öylesine büyük, öylesine acı dolu bir travma yaşadık ki, hepimiz unutmaya çalıştık, denedik, konuşmaktan kaçındık, belki de gerçekle yüzleşme gücünü bulamadık içimizde, önce 24 saat hatırlamadık, daha sonra 1 hafta bir nevi ket vurduk hafızamıza.
AMA ASLA UNUTMADIK, UNUTMAYACAĞIZ DA DERS ÇIKARDIK MI?
Hiç sanmıyorum!
O acı günden bugüne dek, farklı illerde olan depremler aslında hep kendini bize hatırlatmaya devam etti. Bizler hissetmediğimiz sürece hep yaptığımız gibi göz ardı ettik.
Peki dün hissettik de ne oldu?
Merkez üssü Çanakkale Yenice olan, 4.9’luk deprem ‘ben buradayım, senin topraklarının bir gerçeğiyim, beni görmezden gelip, unutamazsın!’ derken hisseden herkesin travmalarını fazlasıya tetikleyip ölüm korkusu ile yüzleştirdi. Baktığımızda sadece 4.9’luk bir deprem, korkulacak ne var ki?
Ne yok ki!
Korkulacak, kaybettiğimiz 53 bin 537 canımız var, korkulacak kaybedebileceğimiz ailemiz, sevdiklerimiz, eşimiz, dostumuz, hayatımız var…
Herhangi bir ilde orta şiddetli bir deprem olduğunda
Yinelenen hep aynı sorular, Evimizde güvende miyiz?
Ee cevap!
Soru sorma faslını geçip, çözüm faslına gelsek artık!
4.9’luk deprem bir kez daha gösterdi ki, bizim daha çok alınacak dersimiz, yiyecek çok fırın ekmeğimiz var!
