Para icat oldu insanlık, bozuldu. İnsanlık artık doymaz oldu.
Şu kısacık hayatta, sevmek, sevilmek varken neden gözümüz doymuyor sanki, gittiğiniz yere mal mülk eşya götürecekmiş gibi aç gözle saldırıyoruz herşeye. Bu dünyada hiç bir eksiğimiz kalmasın. Aman aman hiç bir eksiğimiz kalmasın. Evimiz olsun arabamız olsun, tarlamız olsun, bahçemiz olsun. Biz kimden aşşağız değilmi? Herşeyimiz olsun değilmi? Hiç eksiğimiz kalmasın.
Bence bırakın her şeyimiz kalsın. Eksik olsa sanki düya mı batacak. Bu hırs, kin, neye, kime?. Zaten biz bu dünyadan giderken bir şey götüremeyeceğiz ki. Sadece Amelimiz. O pahalı gösterişli eşyaların hepsi burada kalacak..
Giderken doymak bilmeyen kişiliğimizle, aç gözlüğümüzle gideceğiz. İnsanlar arkamızdan dünyada yaşadığımız kişiliğimizle anacaklar. Ahirette ise sadece amelimiz hesap verecek.
Arkada bıraktığımız çocuklarımız mal mülk kavgasından fırsat bulursalar, eğer bizi özleyecekler.
Onun için diyorum ki, bırakın dünya malını onurla şerefle hassasiyetle, yaşamanıza bakın. Sevin sevilin insanlara hayvanlara yardım edin, içinizi rahatlatın. Geride bıraktığnız eserlere çocuklarınız gurur duysun. Biraz bu dünya için biraz da öteki dünya için yaşayın.
