Sert biniş stiliyle tanınan Selim Kaya, Urfa’da kalabalık bir ailenin üyesi.  Atların içinde dünyaya geldi. Atçılıkla uğraşan bir ailede büyüdü. Sadece aile mi bütün akrabaları atlara dair ne varsa içindeler.

  At çiftliği sahibi, at yetiştiricisi ve eğitmeni Selim Kaya kimdir?

-1 Mayıs 1977 yılında Şanlıurfa da dünyaya geldim. 26 çocuktan birisi olarak babamın yokluğunda aileme bakabilmek için 7 ile 10 yaşları arasında çobanlık yaptım. O yıllarda ailemin maddi durumu sebebiyle atımı Şanlıurfa'dan yürüyerek 1 haftada Adana'ya götürdüm. Henüz 11 yaşında iken abilerimle birlikte hipodromlara giderek seyis olarak işe başladım. İlerleyen yıllarda attan düşerek hayatını kaybeden ağabeyimin izinden giderek jokey olmaya karar verdim. Henüz jokeyliğe adım atamamış bir apranti iken attan düşerek kaburgam çatladı, kafatasımda çatlaklarla haftalarca yoğun bakımda kaldım.  Asla pes etmedim. Bu zor süreci atlattıktan sonra, at binmeye devam ettim ve kısa sürede 100 yarış kazanarak jokeyliğe adım attım. 

 Apranti ne demek?

-Jokeyde ilk adım apranti olmaktır. Yarış dilinde jokey yamağı demektir.  Aprantilerin jokey olmaları için 100 yarış kazanmaları gerekir.

Yıllarca üst seviyede at bindiniz, başarılarınız, aldığınız ödüller?

 - Gerek yurtiçi gerek yurtdışında yarışmalarda başarı kazandım. Toplamda "2951" yarışta birinciliğe ulaştım. Ribella, Kafkaslı, Pan River, Finesse ve daha birçok şampiyon atla koştum. 

Dubai'de Pan River isimli safkan ile olağanüstü birincilik elde ettim. Yarıştan sonra kariyerinde 900'den fazla yarış kazanan İtalyan Frankie Dettori elini uzatıp beni tebrik etmesi dünya jokeyinde mükemmel bir görüntü olarak kaldı. 27 Haziran 2010 gazi koşusu günü altılı ganyanda yarıştığım 6 ayakta 3 birincilik bir de 4. elde ettim. Gazi Koşusunu da Mystical storm ile kazandım.

Safkan Arap atı Kafkaslı ile 58 yarış kazanarak dünya rekoruna imza attım.

Bir yarışmada "Kafkaslı" isimli safkan sık koşmasından dolayı sakatlandı. Grup 1 yarışta pistte kalması ve ben başka bir safkanla yarış kazandım.  Yarış sonrası gözlerim doldu ve tarihe geçen şu cümleler yüreğimden döküldü. "Maalesef atlar sahibini seçemez"

Bu camiaya nasıl bir bedel ödediniz?

-Ailece, at koşmuşuz, yetiştirmişiz, binmişiz. Ailece yapmışız bunu. Her işin bir bedeli, bir karşılığı vardır. Önemli olan yaptığın işin kalitesidir. İyi işlere imza atmışsan, bu gelecek kuşaklara da aktarılır. Senden sonra gelenler de o iyiyi, daha iyiye götürmek zorundadır. Yıllar önce Ali ağabeyimi de atın üzerinde kaybettim.  Ekim 2016 yılında jokey olan ağabeyim Ömer Kaya'nın at üzerinden düşerek ölmesiyle sonuçlanan gün ben ve ailem oldukça etkilendik.  Ailemize büyük darbe vurdu. Aralık 2017 tarihinde ailemizin büyüğü ve Türk Yarış Atçılığının en başarılı isimlerinden, at sahibi Remazan Kaya kalp krizi geçirerek hastaneye kaldırıldı. 14 Şubat 2018 tarihinde hayatını kaybeden Remazan Kaya'nın da vefatı sonrası bir süre camiadan uzaklaştım fakat attan kopmazdım ki tekrar at binmeye devam ettim.  Remazan ağabeyimin ölümüyle birlikte sorumluluğum arttı. Benim gibi jokey olan kardeşim Ömer Kaya ve at sahibi ağabeyim Remazan Kaya'yı peş peşe kaybetmenin acısını yaşadıktan sonra hayatımın akışı değişti. Remazan Ağabey, Safkan Arap Atı Yetiştiricileri ve Sahipleri Derneği Başkanı'ydı. Başkan olmasına karşıydım ve kendisine "Başkan olma!" demiştim. Çünkü üzerinde aile, atlar, çocuklar gibi bir sürü sorumluluk vardı. Remazan ağabeyim "Arap atçılığı için bir şeyler yapmam lazım. Eksiklikler var. Benim de güzel planlarım, hedeflerim var!" diyordu. Fakat ömrü yetmedi. 

Vicdanlı jokey ilkeleri ve yaşam toplamı

-Yarışlarda atlara kamçı vurulmamalı. Yarışmak ve rekabet etmek zaten atın doğasında var. Niye kamçı kullanılıyor ki? Kaya, kamçısız çıktığım birçok yarışta pek çok kez birinci ve ikinci olmayı da başardım.

 Sadece jokeylerin, seyislerin değil, tüm insanlığın hayvanlara karşı merhamet göstermesi gerekir. Savaşlarda süvariler kamçı kullanmazdı ama atlar ölüme koşardı. Neden? Binicilerine güvendikleri için. Kamçının uyarıcıdan farkı yok. O da atın normal koşu kapasitesini doğal olmayan bir üst seviyeye çıkarmak için kullanılır.  Çiftliğimde yetiştirdiğim atları da bir tek şartla jokeylere emanet ederim.  Asla kamçı kullanmamaları koşuluyla... Her bir at bana bir şey öğretti. Altlarındaki atı bayıltana kadar kamçılayan jokeyleri de görmüşlüğüm var. Canımı acıtan bir durumdu.

At yarışı sevmem. Hayvanların bahis amacıyla yarıştırılmalarına da ilke olarak hep karşı dururum. Bunda belki de çocukluğumun geçtiği Bakırköy'de pek çok ailenin at yarışı yüzünden parçalanmasına, insanların intihara sürüklenmesine şahit olmamın da payı vardır. İbrahim Sadri'nin "Karar alınsın, bundan sonra jokeyler yarışlara kamçısız çıksın" sözlerine gönülden katılıyorum.

İlk ve tek Gazi Koşusu zaferinizi anlatır mısınız?

- Mystical Storm' hikaesi en güzelidir. Kısmet her iş.   Mystical Storm'a, dişi Tay Deneme ve Kısrak Koşuları'nda Erhan Yavuz bindi. Bu iki koşuyu da kazandılar. Selman Taşbek'in "Roman Empire" adlı atının Gazi Koşuşuna Erhan Yavuz ile katılacağı kesinleşince, diğer 6 - 7 teklif ile birlikte Mystical Storm da bana teklif edildi. Gazi Koşusu öncesinde kafamda net bir at yoktu. Kararsızdım yani. Mystical Storm'u çalıştırmak istedim, galobunu yaptım. Attan iner inmez de ilgililerine, "Tek şartım var, atınıza bu büyük yarışta binerim ama kendi istediğim gibi koşarım. "Yoksa siz bilirsiniz." dedim. Hemen cevap geldi. "Zaten atın stili belli Selim. Önde giderek iki Grup Yarışı kazandı." dediler. "Gazi Koşusunu önde giderek kazanamam. O zaman hiç şansı yok bu atın. Başka türlü de binmem!" diyerek son noktayı koydum.  Şart koşmuştum ve öylece Gazi Koşusu için el sıkıştık. Yarışta start kapakları açıldı, biz en arkada bekledik. Allah nasip edecek işte! İnandık, böyle çok daha iyi koşacağını biliyordum. O büyük yarışı kazanmayı başardık. Harika koştu, müthiş bir yarış çıkardı. Daha önce de, Gazi Koşularında kısraklara binmiştim. O gün için, Bella Otero ile çok acele ettim. Bugün olsa, o yarışı kaybetmezdim. Rüzgarın Kızı, Nihalim, Tatvan İncisi hepsi kısrak. İkinci oldum. Celeritas yine kısrak, üçüncü oldum. Demek ki kaybetmeden, kazanılmıyormuş. Ben bunların hepsini yaşadım. Özetle, kısrakları seviyorum.

Jokeylik kariyerinizi neden bitirme kararı aldınız? En dikkat çeken yarışmanız?

- 31 Aralık 2020'nin son saatlerinde jokeylik kariyerini bitirme kararı aldığımı açıkladım. Yarış severin önünce jübile yapmak istedim. Fakat Covid 19 Pandemisi sebebiyle seyircilerin hipodroma girişinin yasak olduğu günlerde ertelemek zorunda kaldım.  Yarışların seyirciyle koşulduğu ilk gün, yarış severin önünce jübilemi yapacağım.  

Yarışları terk etmemin sebeplerinden biri "kamçı kullanımının eziyet" olarak görmemdir. Bunun üzerine 5 Ocak 2021 tarihindeki yarışta bindiğim "Benim Zaferim" isimli safkanla kamçı vurmadan birinciliğe ulaştım.  İlginç ve dikkat çekici bir başarı kazanmanın gururunu yaşadım.

 Şu anda ticarete atıldım. Unano isimli bir şirket kurarak burada faaliyetlerimi sürdürmekteyim.

Her yaşanan bir ders mi hayatta?

-Kupaları kaldırmak, şampiyonluklar yaşayıp sevinmek varsa, acılar da var bu hayatta. "Başıma neden geldi?" demeden, isyan etmeden yoluma devam ettim. Hayat denge işi. Bugün ben, yarın o. Hayat böyleymiş. Her şey Allah'tan geliyor, artık her şey bir imtihan diyerek mutlu oluyorum. Yoksa mutlu olma şansım, şansımız yok.  Geçmişte neler çektik, neler yaptık,  bugün geldiğimiz nokta ortada. Remazan Kaya bir ekoldür. bu camianın da temel taşlarından birisidir. Unutulmayacak bir isimdir.  Remazan Ağabeyin kaybıyla, omuzlarıma daha fazla yük ve sorumluluk yüklendi. Ben de ailem adına gerekeni yapacağım. Ömer kardeşimin de Remazan Ağabeyimin de mekânları cennet olsun. Jokey dünyasında apranti ve genç jokey arkadaşımız onun için hala dua ederler.

Jokey nasıl beslenmeli? 

- Boy ve kilo olarak doğuştan şanslıyım.    Beslenmeme çok dikkat ediyorum. Temel beslenme şeklim sebze ve meyvedir. Yıllardır tuzun tadını bilmem. Öğün saatim önemlidir.  Karbonhidratlı, şekerli, asitli yiyeceklerden uzak dururum.   Biraz da doğuştan şanslıyım. Boyum ve kilom çok orantılı. 

Son olarak ne söylemek istersiniz?

Yarışlar kırbaçsız olacak. Olmalı.  Kırbaç şiddettir. Gönül ruhuna uygun değildir.  Bu iddiamdan vaz geçmeyeceğim.  At sahipleri, antrenörler, jokey arkadaşlarım, lütfen objektif olalım. Korkmayalım. Evladımız gibi baktığımız atlarımız bizlere emanet.  Şu anda bulunduğum nokta gençlerin hayalidir.   Hayallerinden vaz geçmesinler.  Benim için yapılan olumlu olumsuz  eleştirilere, övgülere sonsuz teşekkürler.

****

Jokeylikte Türkiye’nin en iyi jokeyi.  Attan ne istediğini ve atının ona neler verebileceğini yarıştan önce bilen “At yoldaşım, at sırdaşım.” diyen Şampiyon Jokey,  En içten alkışlar sana...