Her gün anneler-babalar daha yaşarken mezara girmeye belki de dünyanın en aĝır sınavı ile imtihan olmaya devam ediyorlar.Kimi zaman daha aĝzı süt kokan bebeklerimizi,kimi zaman canımızdan öte can dediĝimiz çocuklarımızı kimi zaman kadınlarımızı tecavüze veya tecavüz neticesinde cinayete kurban vermeye devam ediyoruz.

Bu konuyu defalarca kaleme aldım ve bu vakalar son bulana kadar da almaya devam edeceĝim.Biliyoruz ki kaybettiĝi yavrusunun battaniyesine sarılıp, koklayarak kahrolan hayatının zindanını yaşayan aileler var. Hala hastanede yaşam mücadelesi veren körpecik bedenler var.

Annesinin başına ne geldiĝini anlayamayan "anne" diye feryat eden, zoraki sütten kesilen sabiler,sabahlara kadar"annem ölmesin"diye dualar eden çocuklar var.

Bedenen hayati tehlikesini atlatmış ama her uykusu o kahrolası yaşananların tutsaĝı olmuş paramparça yürekler var.Gece yarıları o feryatlardan uyanan, ellerinden birşey gelmemelerinin verdiği ızdırabla o canı uyandırmaya çalışan "rüyaydı,bitti,uyan" diyen yakınları var.

Maĝdur bir genç kız, güzel bir kadın,dul bir kadın yahut başarıları ile göz dolduran bir kadın ise vay ki vay haline...Pusuda ki art niyetli, kıskanç,kalbi kötülükten kararmış vicdansızlara gün doğmuştur.

Mağdurun ve ailesinin yaralarının üstüne yara açmaktan hiç tereddüt bile etmeden ."O'da öyle giyinmeseymiş canım,a... o saatte dışarda işi neymiş...." gibi pervasızca ulu orta konuşurlar.

Vücudunda ki, o dehşet gününden kalan yara izlerini görünce sinir krizleri geçiren, defalarca intihara teşebbüs etmiş kan ağlayan yürekler var.

Güvenini,huzurunu,çocuk olmanın manasını tamamen kaybetmiş minicik yürekler var.Oynamayan,konuşmayan,ürkek,korkak,vücudu-ruhu yaşarken öldürülmüş çocuklarımız var.

Kendisine bir daha asla kimsenin dokunmasını istemeyen; aşkın,sevginin ne olduğunu hiç bilmeden yitip giden canlar var.

Ne kadar psikolojik destek alsada hayatı boyunca tedirgin,ürkek,kimseye güvenemeden yaşayıp giden yürekler var.

Mağdur birini sevse,sanki kendisi suçluymuş gibi; başımdan geçenleri sevdiğime-ailesine nasıl anlatacağım derdi var.

Dipnot: Haftaya bu konuya farklı başlıklar açarak kaldığım yerden devam edeceğim.

Sevgi ve saygılarımı sunar esenlikler dilerim.