Sabahleyin  bahar güneşiyle temiz havayı derin derin içimize çekerek gözümüzü açtığımız güne güzel devam etmek istemekten başka daha doğal ne olabilir diye düşünüyorum?Fakat bu doğallık ve güzellik gazete okuyana kadar veya televizyonu açıp haberleri görene kadar ya da sosyal medyaya girene kadar sürüyor ne yazık ki.Ve sonuç hüsran.Karşılaştığımız şey;ya bir çocuk tecavüzden ölüyor ya da bir kadın yolda tacize  uğruyor veyahutta  kocası tarafından öldürülüyor. Hayvanların işkenceye işkenceye,eziyete maruz kalmaları da cabası  bu yaşam da.Bir otobüse, minibüse, metrobüse yani kısacası toplu taşıma araçlarında insanların yüzleri,benizleri bembeyaz. Mezardan çıkmışcasına korku filmindeki zombiler  gibi birbirlerine saldırmak için halihazır da bekliyorlar.Ne saygı, ne sevgi, ne gülme, ne tebessüm, ne selam sabah ne insanlık...Malesef ki bana sorulduğunda insanlık kesinlikle  kalmamıştır demekten  çok  utanıyorum bir insan olarak.Kendi memleketimizde topluma karışmaya,toplu taşımaya binmeye korkar olduk.Peki neden? 

Bunun sebebini  hepimiz biliyoruz,tek tek yazmaya zaten gerek yok.İnsanların tavırları,davranışları korkunç ve de içler acısı gerçekten.Fakat bu durumu nasıl düzeltebiliriz,bu insanlıktan çıkmış halimizi eskiye nasıl döndürebilirizin peşine düşmeliyiz toplum olarak.Malesef birbirimizi sevmekten, saymaktan, gülmekten, temas etmekten korkar olduk.Çünkü sevginin adını kötüye,tacize,tecavüze çevirdiklerinden bazı insanlar  için kurunun yanında yaşta yanıyor artık.Bizlerde sevmeye,dokunmaya,adımızı kötüye çıkartmalarından korkarkarak iftiraya maruz kalmamak adına ne yazık ki sevgimizi göstermekten de uzak durup kablerimizi derin dondurucuya koyar olduk.İnşallah o gün gelirde kalplerimizi alır yerine koyarız diye ümit ediyorum  ömrümüz yettiğince.Hal böyle olunca da donuk donuk bakışlarla etrafta şaşkın ifadeyle toplumda dolaşır olduk. 

Bunu söylemek çok  acı da olsa hakikati değiştirmiyor ne yazık ki.Sevgiye, özgürlüğe, insanlığa pranga vurmaya kimsenin  hakkı yok. 

Sadece bunu bilir ve uygularsak inanın ki yeterli olup kalplerimizin yumuşamasına sebep olabilir."Ya göründüğün gibi ol,  ya da görünmüyorsan yoksundur "demişler çok da iyi etmişler.Bazen insanın sabır sınırlarını zorlamaktan hiç  kaçınmıyorlar.Sanki bunları konuyla ilgili görevlendirmişler gibi. 

Sevgisizlik, arsızlık, hırsızlık, huysuzluk ve kıskançlık arttıkça insanlıktan uzaklaşmamız kaçınılmazlaşıyor biline. 

Sevgiyle kalın