Yine beni çok derinden  üzen bir konuyu kaleme almak istedim. Sizlerde bilirsiniz ki çocuklar bütün yıllar  boyunca hiç durmaksızın çalışıp çabalayıp,kurbanlık koyun gibi ya da kendini pazarlamaya giden köleler gibi sürekli kendilerinden ödün vererek yaşamak zorunda bırakılıyorlar ne yazık ki .Sebebine gelecek olursak efendim;üniversite sınavına hazırlık yapmak zorunda bırakılan ve "3 yanlış 1 doğruyu ya alırsa psikolojisini yaşatarak çocuklarımızı sorunlu ve hasta ettik.Nedenine gelince çocuklarımızın yarış atı olmalarını devletçe ve milletçe çok  seviyoruz.İllaki ezelim, büzelim,yoldan çıkartalım diye uğraşıp sonrada doktor doktor gezip piskolojisini  bozduklarımızı tamir ettirmeye uğraşırken dönüp arkamıza bakmayı hiç bir zaman akıl edemedik. Ve neden böyle oldu demedik.Israrla hala daha  devam etmek için çabalıyoruz. Sonrada kendi kendimize bu çocuklar neden ipsiz sapsız,işsiz güçsüz ortalıkda dolanıyorlar diyoruz?Hem kendi canlarnı hemde başkalarının canlarını yakmış olunca ohhh ne alâ memleket deyip sıyrılıp aklanıyoruz öyle mi?Diğer ülkelerin çocuklarına bir bakın  neden bu hesap kitap onlarada  sorulmuyor da kendi kendimize bu soruları sormak için yarışıyoruz  acaba?Bilen varsa beni de aydınlatsın lütfen ?Hal böyle olunca da eğitim şart diye diye geziyoruz.Neden sınava ramak kala  yazdığıma  gelince;belki sesimi duyan olurda bir daha ki sefere dört nala koşturmasınlar çocuklarımızı yarış atı gibi diye.

Hepsine tek tek haklarını versinler  istedim.

Eğitim şart demişken aklıma takılanı da söylemeden edemeyeceğim. Bazıları var ki iki üç üniversite bitirip hala insan olamamışlar.

Bu zavallılar ne oldukları yeri ne de gerekli duruştan nasiplerini almamış bulunmaktalar.Hatta burunlarını havaya dikip,ahkâm kesmeyi de ihmal etmiyorlar.Peki bunun suçlusu kim?Bazıları ise belki lise, üniversite hiç görmemiş fakat o kadar kendini yetiştirip topluma kazandırmıştı ki şaşkınlık içerisinde kalıyorum. İnsan olmaktan, vatandaş olmaktan,girişimci ve üretici olmaktan korkmayın .Öğrenin, öğretin, paylaşın, korkmayın bu ömür çok kısa. 

Geçmiş zamana bakınca ahların vahların faydası yok.Herşey zamanında olmalı .Kısacası yolcu yolunda gerek diyerek var gücümüzü çalışarak, okuyarak, öğrenip öğreterek  sonuna kadar kullanıp,arkamızdan gelen yeni nesile rol model olarak  yaşamalıyız. Şunu bilin ki kim olursan ol, ne olursan ol,  gördüğün kadar ve yaşadığın kadar insansın. 

Sevgiyle kalın Güler Şen .