Uzak tutmasını bilmiş bir şair
Var karşımızda
Kendini her türlü kayıtlardan
Uzak kalma kaydıyla
Kayıtlanmış bir ozan
Var karşımızda
Çok rahat düşünüyor
Çok rahat yazıyor
Çok kolaylıkla kuruyor hayâl
Aşıyor mesafeleri dal dal
Rahatlıktan rahatsız olmayan
Bir rahatlıkla yazan
Bir şair var aramızda
Serbest olmakla kayıtlı
Bir şair var karşımızda
Kimsenin tekrarı yok dizelerinde
Kimseyi taklit yok mısralarında
Var birini taklit şüphesiz
Hem de başarıyla taklit ettiği
Var biri elbet
Başkasının taklit edemediği biri
Selçuk Erat taklit ediyor
Ancak Selçuk Erat'ı
Kelimelerle oynuyor âdeta
Bir futbolcu rahatlığıyla
Top nasıl ki kâh yerde sürünür
Kâh göklere yükselir hızla
İşte kelimeler şairin elinde böyle
Kendini bir anda
Zıt ortamlarda buluyor kolayca
Kâh yerden göğe baktırıyor bizleri
Kâh gökten seyrettiriyor yerdeki izleri
Tarifsiz heyecan içinde
Her kelime oluyor sanki
Uçan daire
Alıyor insanı sırlı âleminden
Götürüyor sanki sırsız âlemlere
Mânâ âlemleri yanında
Madde âlemlerine açıyor pencere
Her kelime oluyor farkı bir bilmece
Okutturuyor şiirlerini şair bizlere
Aydınlanıyor karanlık hisler hece hece
Velhasıl
Açmış yelken meçhûllük denizine
Bize düşen rıhtımda
Uzakların şairine
El sallamak içten
Diyerek hadi güle güle