Kendini her çeşit sınırlamalardan
Uzak tutmasını bilmiş bir şair
Var karşımızda
Kendini her türlü kayıtlardan
Uzak kalma kaydıyla
Kayıtlanmış bir ozan
Var karşımızda
Çok rahat düşünüyor
Çok rahat yazıyor
Çok kolaylıkla kuruyor hayâl
Aşıyor mesafeleri dal dal
Rahatlıktan rahatsız olmıyan
Bir rahatlıkla yazan
Bir şair var aramızda
Serbest olmakla kayıtlı
Bir şair var karşımızda
Kimsenin tekrarı yok dizelerinde
Kimseyi taklit yok mısralarında
Var birini taklit şüphesiz
Hem de başarıyla ettiği taklit
Var biri elbet
Başkasının taklit edemediği biri
Selçuk Erat ediyor taklit
Ettiği ancak Selçuk Erat
Kelimelerle oynuyor âdeta
Bir futbolcu rahatlığıyla
Top nasıl ki kâh yerde sürünür
Kâh göklere yükselir hızla
İşte kelimeler şairin elinde böyle
Kendini bir anda
Zıt ortamlarda buluyor kolayca
Kâh yerden göğe baktırıyor bizleri
Kâh gökten seyrettiriyor yerdeki izleri
Tarifsiz heyecan içinde
Her kelime oluyor sanki
Uçan daire
Alıyor insanı sırlı âleminden
Götürüyor sanki sırsız âlemlere
Mânâ âlemleri yanında
Madde âlemlerine açıyor pencere
Her kelime oluyor farklı bir bilmece
Okutturuyor şiirlerini şair bizlere
Aydınlanıyor karanlık hisler hece hece
Velhasıl açmış yelken meçhûllük denizine
Bize düşen rıhtımda
Uzakların şairine
İçten el sallamak
Hadi güle güle diyerek