Kendini her çeşit sınırlamalardan

Uzak tutmasını bilmiş bir şair

Var karşımızda

Kendini her türlü kayıtlardan

Uzak kalma kaydıyla

Kayıtlanmış bir ozan

Var karşımızda

Çok rahat düşünüyor

Çok rahat yazıyor

Çok kolaylıkla kuruyor hayâl

Aşıyor mesafeleri dal dal

Rahatlıktan rahatsız olmıyan

Bir rahatlıkla yazan

Bir şair var aramızda

Serbest olmakla kayıtlı

Bir şair var karşımızda

Kimsenin tekrarı yok dizelerinde

Kimseyi taklit yok mısralarında

Var birini taklit şüphesiz

Hem de başarıyla ettiği taklit

Var biri elbet

Başkasının taklit edemediği biri

Selçuk Erat ediyor taklit

Ettiği ancak Selçuk Erat

Kelimelerle oynuyor âdeta

Bir futbolcu rahatlığıyla

Top nasıl ki kâh yerde sürünür

Kâh göklere yükselir hızla

İşte kelimeler şairin elinde böyle

Kendini bir anda

Zıt ortamlarda buluyor kolayca

Kâh yerden göğe baktırıyor bizleri

Kâh gökten seyrettiriyor yerdeki izleri

Tarifsiz heyecan içinde

Her kelime oluyor sanki

Uçan daire

Alıyor insanı sırlı âleminden

Götürüyor sanki sırsız âlemlere

Mânâ âlemleri yanında

Madde âlemlerine açıyor pencere

Her kelime oluyor farklı bir bilmece

Okutturuyor şiirlerini şair bizlere

Aydınlanıyor karanlık hisler hece hece

Velhasıl açmış yelken meçhûllük denizine

Bize düşen rıhtımda

Uzakların şairine

İçten el sallamak

Hadi güle güle diyerek