(Güfte:Canfer Balçık)
Yorgun düştüm ey yar, senin peşinde/
Sen benim aklımı, fikrimi, yordun/
Meğer vaha değil, düşmüş, serapmış/
Sen benim yemyeşil gönlümü yordun.//
Şafak senle söktü, Ay senle battı/
Sen benim günümü, gecemi yordun/
Her hücreye yalnız seni taşımış/
Sen benim kanımı, kalbimi yordun//
Yorgun düştüm artık, yol gözlemekten/
Umuda tutunmuş ufkumu yordun./
Sen uzaklaşırken, menzil yaklaşmış/
Yordun beni ey yar, ömrümü yordun.//
(Canfer Balçık;23.08.2020)
