Ölüme karşı bir “tehdidim” sende, biliyorum.
Diyorsanız doğru yürekte döllenmişsinizdir.
Eğer bedeninde yaşamak istiyorum diyorsanız, gerçeğe mahkûm olan zinciriniz çatırdamaya başlamıştır
Ölüme karşı bir “tehdidim” sende, biliyorum.
Diyorsanız artık siz teslim olmuşsunuzdur, imanınıza dualar edilmiştir çeliğe su veriri gibi. Kimse sizi yıkamaz.
Yeni bir roman başlar. Kahramanı siz olan.
Yazarın ellerine teslim edilmiş bir gelecek.
Hiçte zor değildir artık günahkâr olmak.
Bütün günahkarların kahraman olduğunu bilirsiniz, suçsuz olduğunu bildiğiniz gibi.
Ölüme karşı bir “tehdidim” sende, biliyorum.
Ölümsüzlük iksirinin amacının; bütün evrensel değerler adına ancak “buğday tanesini çevreleyen öpücüğün ıslaklığını tatmak” olduğunu, ama bir kişide bir öpücüklü iksirin var olduğunu.
Buna ulaşmak için, şans kapını çaldığında, nasip ve kısmet güllerini demet yapıp,
Şans havuzuna dalmanın yüreğindeki çalan senfoni ile ikna edip, teslimiyetini kabul ettirmene bağlı olduğunu.
Ölüme karşı bir “tehdidim” sende, biliyorum.
Sende, bende bıraktığın parçanı istiyorsun.
Veremem sana bir şey çünkü sende kayboldum.
Ancak seviştikçe terimizle atılan her damarlarda eriyen benim.
Giden her zerrecik, senin bana bıraktığın bakışlardır.
Ne zaman ki gözlerimiz donuklaşır, işte o zaman bende bir zerren kalmamıştır.
Benden sen gidersin.
Şeffaf rüyada yarım kalmış bir filmin kötü karakter oyuncusu gibi
Üşümezsin artık.
Ve de terlemezsin. Öpecek ıslak dudak bulamazsın. Ancak ekşi koruk tadında bir yanak senin gelecek düşlerini konuk eder.
Ölüme karşı bir “tehdidim” sende, diyorsun ve yalpalayarak cümle kurup,
Bazen dalgın bazen ayık isen.
Eğer bedeniniz sürekli düşmek istiyorsa.
Ancak sırt dayadığın tek yer onun gerçek sözleri ise doğru kişidesin.
Ve gördüğün anda yazın ortasında üşüyorsanız.
Doğru kalptesin.
Ölüme karşı bir “tehdidim” sende.
Deyip ancak onda nefes alabiliyorsanız.
Nefesin nefesine karışınca kim olduğunu unutuyorsan.
Ve seni “tanımlıyorsa” artık seni kim olduğun değil.
Ne olduğun önemlidir.
Bir gönülde divanemesin?
Veya su damlasına sevinen çorak toprak mısın?
Çarpmıyorsa kalbin artık, yerine atacak bir kalp bulmuşsun demektir.
Ve artık sen ölüme karşı bir tehditsin biliyorum.
Kuraklıkta yağmur duasına çıktım, ve maalesef çamuru düşünemedim.
Benim eksikliğim, çocukluk hayallerimi sürekli canlı tutmamdı.
Halbuki “özgürlük yaşamda değil. Zihinde başlardı”
Ölüme karşı bir “tehdidim” .
Kırılganım ama sonuçları hissetmediğim için travma yaratmıyor.
Tek isteğim sende uyumak.
Son arzum döşünde gömülmek.
Saygıyla
