Erkek:
Ey kız geldim köyüne/
Köyünüzde düğüne/
Biz de horon edelim /
Ver elini elime//
Kız:
Ha senin gibi uşak/
Ha da virüs korona/
Bulaşıcı olanlar/
Alınmazlar horona//
Erkek:
Ey kız bu nasıl sözdür?/
Saplasaydın bıçağı/
Bir daha bulamazsın/
Benim gibi uşağı//
Kız:
Sırf bizim köyden çıkar/
Senin gibi ellisi/
Kendini ne zannetin:
Elli köyün delisi/
Erkek:
Ey kız benle atışma/
Nefesin bana yetmez/
Dediğin uşakların/
Ellisi bir ben etmez/
Dursun; ya ver kalemi/
Buraya yazacağım/
Fındıklar toplanmadan/
Kız seni alacağım/
Kız:
Sakın uzanmayasın/
Kaleme, tebeşire/
İki kelâm yazmadan /
Yatarsın teneşire//
Erkek :
Ey kız senin yolunda/
Korkmuyorum ölümden/
Söyle köylülerine /
Çekilsinler önümden//
O kadar böbürlenme//
Uçacaksın havaya/
Ben böyle uşakları/
Kızartırım tavaya//
Bizim Of’ta uşaklar/
Gelişinden bellidir/
Velileri çok amma/
Kalanları delidir//
Kız:
Ula uşak; bak bana/
Deli, veli tanımam/
Ha bu dediklerini /
Bil ki; yanına koymam//
Sen herhalde unuttun/
Ben de Of’un kızıyım/
Yanacağın ateşin/
Aleviyim, közüyüm//
Yağla tabanlarını/
Görelim nallarını/
Senin gibi katıra/
Vermem günahlarımı//
Erkek:
Beni mi vuracaksın /
Ha bu sıska halinle?/
Nişancı mı olunur/
Mutfaktaki talimle?//
Sen ‘He!’ diyene kadar/
Kapınızda dururum/
Sen isteğin zaman/
Ben kendimi vururum//
Kız:
Ula; bizde, kapıya/
Bağlarlar köpekleri/
Havlayıp da ürkütme/
Ahırda inekleri//
Aha; piştov elinde/
Geliyor ağabeyim/
Söyle ey deli uşak/
Şimdi ben ne edeyim//
Erkek:
Yalnız ağabey değil/
Bütün sülalen gelsin/
Kız seni alacağım/
Elli köy birden duysun//
Ağabey:
Söyle şimdi, bakayım/
Söyle; nedir maksadın?/
Söyle, niye, bu yaşta/
Eceline susadın//
Bizim burda bilirsin/
Her şeyin var kuralı/
En son tövbe etmiştim/
Onuncuyu vuralı//
Erkek:
Gözlerime bakarak/
Desin; ‘Vur bu adamı !’/
Hiç tereddüt etmeden/
Uzatırım kafamı//
Kızın babası:
Oğlum; bu kızın hali/
Pek gitmedi hoşuma/
Bu işin sonu düğün/
Didişmeyin boşuna//
Ula, sen de şimdi al/
Al da git tüm tayfanı/
Haftaya istemeye /
Getirirsin babanı//
Daha ne duruyorsun?/
Çabuk yıkıl karşımdan/
Of’lu alacak kadar/
Aklın çıkmış başından//
Kırk yıllık kabayı/
Dışarda eser, kükrer/
Karısı Of’lu ise/
Günde kırk kere titrer//
Köylüler:
Bu sevdanın yoluna/
Çok emekler harcandı/
Çok şükür bu niza da/
Anlaşmaya bağlandı//
Sevgi yok edilmiyor:
Ne zor ne zulüm ile/
Haydı hayırlı olsun/
‘Ayrılık’ ölüm ile//
Ula uşaklar; sakın/
Tabanca patlatmayın/
Kazayla kaç can gitti/
Yenileri katmayın//
95’lik dede:
Çalsın kaval, kemençe/
Çıkıp oynayacağım/
Seksen yıllık sevdama /
Ben de kavuşacağım//
Şimdi çabuk tutalım/
Çarçabuk, elimizi /
İstemeye gidelim/
Fadime ninenizi//
Fadime nine:
Seksen yıl sonra şimdi/
Akıl geldi başına/
Ha bu isteme şeklin/
Pek gitmedi hoşuma //
Aceleye gerek yok/
Biraz düşüneceğim/
Çeyizimde eksik var/
Beş ay bekleyeceğim//
Muhtar:
Uşaklar; bunlar ise /
Of’un en akıllısı/
Düşünün; nasıl olur, /
Ha bu köyün delisi//
Şu andan itibaren/
İstifa ediyorum/
Önümüzdeki hafta/
Nijer’e gidiyorum//
Köylü:
Sonunda muhtarımız/
Aklını yitirmiştir/
Bilmez mi ki; Nijer’i/
Oflu inşa etmiştir.//
Bizim burda böyledir/
Yüzler, şakasız gülmez/
Muhtara bir çay verin/
Çaysız gözleri görmez//
Of’ta bizim uşaklar/
Kırarlar birbirini/
Dışarda; yan bakanın/
Dürerler defterini//
Galiba çok uzattık/
Kırdık lâfın belini/
Şeytan bile pes etti,/
Çekti Of’tan elini//
Şeytan:
Çok şükür ki Allah’a/
Burada işim bitti/
Ömrümün üçte biri/
Of’un içinde yitti//
Kafanız attığında/
Benden de betersiniz/
Haydi, bana eyvallah/
Siz size yetersiniz///
